Faems weer-galm
(1670)–Cornelis de Bie–
Auteursrechtvrij
[pagina 41]
| |
[pagina 42]
| |
DIe mengen hun geclap met duyster reën, en liegen
Tot onder-wys van't volck, zyn nydich en bedriegen
Om dat s'hertneckich staen op hunnen eygen sin,
Niet om 't gemeyne Nut, maer meest om het gewin,
Dit raeckt de menschen die veel meerder willen weten
Als ander, daer nochtans hun laet-dunckich vermeten
Wordt min geacht als windt, dit gaet de menschen aen
Die (segh ick) altyt op hyn eygen oordeel staen,
Dit (segh ick vry noch eens) dit raeckt de tegen-strevers
Die buyten wetenschap veel arger als de wevers,
(Door eygen-sinnicheyt) stets houden eenen slach,
Soo als 't getrouw dat gaet trick track den heelen dach.
Brenght duysent schryvers aen, waer door gy cont bewysen
Wat van de waerheyt is, sy sullen die mis-prysen,
Jae schelden als een nar, en spotten hun noch uyt,
In voegen dat-se zyn als beesten tot besluyt,
Van't voor-beldt hier gevoeght, voor die soo avrechts leven
En willen weten meer als 't geen' hun is gegeven,
Van de natuer alleen, die sullen Seneca
En Aristoteles verachten, siet hoe na
De botticheyt hier derft de wetenschap bestryden
Als eenen boer die noyt te peerdt heeft leeren ryden,
En wilt een Eel-man zyn, om inden crygh te gaen
Die noyt en heeft gehoort trompet oft trommel slaen.
Hoe moet een sotte-cap aen sulcken volcxken voegen?
Veel beter als een geck, die vreught noch on-genoegen
Uyt wetenschap en haelt, maer sich te vreden stelt
Met 't geen' hy cryght, en hem in geene dingen quelt.
Maer die door hooverdy noch hooger willen climmen
Als sy bereycken, zyn veel arger als de Simmen
Die schoon men haer een cleedt van root oft geel sattyn
Deed' passen om het lyf, sy blyven die sy zyn.
| |
[pagina 43]
| |
't Is even als het gaet met claere spiegel g'lasen,
Waer in sich spieg'len wilt een meir-cat oft een dwasen,
Blyft altyt 't selft' postuer, dus moet-men sulcken lien
Van eygensinnicheyt noyt hooren oft besien.
Die altyt steunen op hyn eygen selfs memori
En achten noyt het woordt van Salvo meliori .... judicio
Midts sy 't niet en verstaen, sy zyn daer toe te lomp,
Dat sy 't verstonden, sy en bleven noyt soo plomp.
Sy achten niemandts raedt als van hun eygen selven,
Jae sullen d'oordeel van een ander altyt delven
Ga naar voetnoot*En haetelijck versmaen, daer nochtans goeden raet
Den ryckdom ende cracht seer veer te boven gaet.
Verweirde reden zyn de sekerste getuygen
Van een verweirde ziel, die niet als voor-deel suygen
Uyt averechten sin, want hen gevoelen is
Verciert met valsen schyn, en vol becommernis,
Van vuyl baet-soekery, vol twistige verwaentheyt
Die op een uer' meer als een ander op een maent seyt.
Om dat-men aen sijn reën sou geven goedt geloof,
En die 't noch beter weet, daer is hy voor als doof,
Grammoedich, spytich, trots, jae sonder licht oft claerheyt
Van 't geen' men weten wil vande geleerde waerheyt,
Een monster van de reën daer ieder van verschrickt,
Om dat hy naer den heysch van reën hem niet en schickt.
Die over al het eerste vonnis uyt wil spreken,
Om te bedecken 'tquaet van sijn infaem gebreken,
Vol eygensinnicheyt, foy! 't gaet soo met den mensch
Die 't al beschicken wil naer sijnen eygen wensch.
Schoon hy wordt uyt-gejockt, om sijn hooveerdich leven
En wordt den naem van sot, van wyse, naer-gegeven,
Want d'on-geregeltheyt van sijne dobbel tongh
Maeckt menig wys man dul, jae datmen soo hoog sprongh
| |
[pagina 44]
| |
Tot aen de wolcken toe, soo waer de moyt verloren,
Men moet hem laten gaen, want hy is soo geboren,
Die hem niet in en volght seer on-beschamelijck
Bespot, beschimpt, ont-eert, en on-betaemelijck
Vervolght-se waer hy can, die maer in 't minst verachten
Den botten moet-wil die hy heeft in sijn gedachten,
't Is on-verdraegelijck die sich al soo gewent.
En door de hooverdy sijn selven niet en kent.
Consilia media fugienda, neutralitas neque amicos parit neque inimicos tollit. |
|
