Faems weer-galm

Filius Patri
Huius libri aucthori.

NVper Castalias me duxit Phaebus ad umbras,

Oraque Gorgoneis nostra rigavit aquis.

Ipse audax laurus decerpsiin vertice montis

Incertosque tuli per loca sacra pedes,

Hic densos Helicon saltus collesque virentes

Pandit, & aonii profluit humor equi.

Illinc sicelides intexunt serta puellae

Pendentesque sonant per cava saxa Lyrae.

Dumque Poëtarum potuit mihi turba, Parentem

Mirabar Vates interhabere locum.

Nasonis medio fulgebat nomen in auro

Cum titulo nati mantua docta tui.

Cingebant hederae mirandâ laude Catullum

Et caput ornabant culte Tibulle tuum.

[fol. ***8r]

 

Innumerosqae alios vidi quos Phaebus amavit,

 

Fovit & ingenio docta Minerva suo

 

Hos inter vates olebam mella Parentis,

 

Et nitidè gracilis Cera micabit Apis

 

Dulcisonam movit cytaram divinus Apollo

 

Quâ voluit Laudes condecorare tuas.

 

Nectabant Dryades viridi de fronde corollam

 

Aptabantque novum pro genitore decus.

 

Dicite Pegasidum veneranda caterva sororum

 

Quae nova nunc dulcis mella resumpsit Apis?

 

Sive canit magno Pictorum gesta Cothurno?

 

Sive levi cantat munera prima stylo

 

Forsitan Haeroum demonstrat gesta theatro?

 

Forsitan Vxoris funera maesta canit?

 

Quodnam pandis opus? cujus sunt gesta canenda?

 

Quid rursus genitor nos tua musa docet?

 

Fallimur? audivi Librum orbis Vana canentem

 

Vana canit, scriptis vana fuganda docet.

 

Monstrat quam vario ludat fortuna theatro,

 

Quam fragilis mundi gloria, laus, & honos.

 

Mens tua contemptrix vanorum, vana rescribit

 

Et laudis vanas approbat esse notas.

 

Hanc stolidam cappam cupidis concedis honoris

 

Et dabit haec stulto vitia cuique suo.

 

En prudens stultis opus hoc nunc edis amarum

 

Flore quod ex mundi fugis, ad instar apis.

 

Calliopes iterum lac caepit ab ubere paenna,

 

Quod poterit doctos laude docere viros.

 

Perge Pater vinces animos mentesque tuorum

 

Natos qui Patris signa sequentur, habes

 

Scripta docent doctos, studiis quibus ipse docebor

 

Te Duce pugnabo te Duce miles ero.

 

Perge tuis studiis sapientum culmina scandes

 

Et tali semper melle vigebis apis

[fol. ***8v]

 

Doctaque lustrabit semper tua cera poësim

 

Et sapiet studio belgica musa tuo.

 

Magnum pandis opus quod nullo tempore condet

 

Posteritas, nullo diluet unda freto.

 

Cuncta per hoc librum mundi peritura probantur

 

Quam tibi dant musae fama perrenis erit.

CORNELIUS DE BIE.
Anagramma.
RELUCEBO INDIES.
Epigramma.

Docta relucebit genitor tua Musa perennis
Semper & Aucthori gloria danda foret.
Chronicon Duplex.
sICVt apIs MVnDo fVgIt otIa pIgra Labore
sIC IterVM nobIs nobILe sVbDIs opVs.

GASPAR DE BIE

Rhetor Lyrae.