Echos weder-klanck(1706)–Cornelis de Bie– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Verweckinghe tot leetvvesen van eenen sondaer om dat hy Godt vergramt heeft, seggende: Tibi soli peccavi & malum coram te feci. ICk heb ô Godt alleen gesondight teghen U, Want d'erfeel (dat ick had ontfangen) heb ick nu Verdobbelt en verspelt, te weten uwen zegen Van u soo mildelyck tot myn geluck vercregen En nu verloren door de sond, daer ick in viel, Dat is d'onkuyscheyt die gequetst heeft myne ziel, Dat is den overdaet van myn gulsige lusten Om in de ermen van vuyl hoeren eens te rusten, Soo als het is gheschiet, 't is my van herten leet, Vergeeft toch myne schult, terwyl ick ben bereet Rousuchtigh sulcken quaet van sonden te beweenen En nimmermeer te doen, ach! wilt my maer verleenen U zegen, dat ick can: want sonder die en heeft Het bidden geen gehoor, voor die in sonden leeft: [pagina 25] [p. 25] Genegentheyt tot quaet, en de onwetentheden In het verstant, die zyn geweest d'eenighe reden Dat ick gesondight heb, en selden goet gedaen, Hoe sou dan Godt den Heer my in genad' ontfaên Die geen genad' verdien, maer straf om quaet te lyden Dat my doen vallen heeft, die niemant en can myden Als 't aen den Heer belieft, soo als ick heb verdient Plicht schuldigh t'onderstaen, en niet genoech bemint Die my soo straffen can: ey my! 't en waer geen wonder Dat my het Blixem-vuur oft vreeselijcken donder (Wanneer ick sondighde) verbrandt hadt oft verplet, Soo als sou zijn geschiedt en was het niet belet Door Godts Bermhertigheydt, wie sou dan niet verachten Het quaedt der sonden, en bermhertigheydt verwachten Naer een oprecht berou, dat-men gesondight heeft, Godt biddende dat hy ons synen zegen geeft Als wy die soecken, want Godts zegen med' moet wercken Sou de bermhertigheydt ons ziel door rou verstercken. Ick val u dan te voet mijn Vader, Heer en Godt, En bidd' vergiffenis: om dat ick u verbodt Van sondigen soo menigh mael heb overtreden En u daer door vergramt, jae gaf u dickwils reden Om my te straffen, en nochtans hebt my gespaert Door u bermhertigheydt, soo bidd' ick my bewaert Dat ick niet meer en val, en blijf uwen beminden Om de bekeeringe waer door gy zyt te vinden Als men u soecken wil, en niet te laet en wacht, Want straffe en genaed', die staen in uwe macht. Al wist ick datter geene Hel en wirdt gevonden Die my sou straffen om de boosheydt van mijn sonden, Soo wil daer tegen altydt hebben eenen haet, En om u weerdigheydt noyt toestaen 't minste quaet, [pagina 26] [p. 26] Mits dat ick weet ô Heer! dat sonden u mishagen Soo sal ick geen genegentheyt daer toe meer draghen Maer schouwen als de pest, om d'eer van uwen Naem, Als uwe gratie my daer toe maeckt bequaem: Hoe wederspannigher ick tegen u voor desen In 't quaet doen ben geweest, ick sal nu beter wesen In het toecomende, dat neem ick soo vast voor als ick te leven wensch, nu ick my op het spoor Van beter leven vind' door uwen goeden zegen Die my verstercken sal, en laten noyt verlegen Om my te wapenen tegen het Duyvels strydt Als ick u dienen wil, en blyf getrouw altyt, Stantvast in myn geloof dat ons can saligh maecken, Maer geene Ketters die de cracht daer van versaecken Bestaende in u woort op 't leste Avontmael Gesproken, dat sy maer voor eene logentael En achten, wee die 't doen en worden soo bedrogen Van 't hels Serpent dat is den oorsprongh van de logen. O Heer bewaert my dan van sulcken mis-geloof, Op dat myn ziel daer door niet worden magh den roof Der helse Duyvelen om eeuwighlyck te branden, Maer met berouw en leet der sonden in u handen Beveel wanneer ick sterf, want gy zyt mynen Al Daer ick myn leven lanck my op betrouwen sal. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij