Goet voor-nemen
Om Godt te dienen, te beminnen, ende te vreesen.
TEr wylen dat den tydt van soo veel hondert jaren
En meer verschenen is, en als een Zee-gety
(Dat op en af gaet) wegh, gelyck een schip ontvaren
Oft door den wind vergaen, verschoven en voor-by
Noyt comende weerom, soo viel my in de sinnen
Met dees nieuw Eeuw begost seventhien hondert een
Een ander leven tot Godts eere te beginnen,
My makende met een goed' oeffeningh gemeen
Die in de deught bestaet: waer door men can vercryghen
Ghewenschte saligheyt, daer onse Al aen hanght.
K'wil dan niet spreken van den ouden tydt, maer swygen
Om dat myn hert naer een nieuw leven soo verlanght
Schoon ick een sondaer ben, het sal aen Godt behagen
En syne Moeder als men verheft hunnen Naem
Gelyck wy moeten doen, en naer geen werelt vragen
Die ons te licht bedrieght, en noyt tot deught bequaem
Vervolgens onse plicht: wie en sou dan niet wenschen
Een sulcken groot geluck van zegen door Godts Cracht
Tot zielen welvaert, open staende voor de menschen
Die hem wel dienen, en beminnen, wert geacht
Om hun Godtvruchtigheyt, het gen' ick naer wil volgen
En schouwen alle quaet ter liefde van den Heer
Daer alle goet van comt: jae schoon hy is verbolghen
En noch soo gram op my om myne sonden, eer
Sal ick my voegen tot de straf, om my te plaghen
Als niet te bidden om genad' met droef berouw,
Auteursrechtvrij