De Chineesche fluit

[p. 95]

De deemoedige.
Tscheti-Hai.

Gij met uw fijngetinte wangen
En met uw zwartgekleurde brauwen,
Als ik aan ú denk is de vrede
Weg uit de kamers van mijn hart.

'k Bewaar in mijn vertrek een kistje
Van nachtzwart lak - hoevele kussen
Heeft warm niet mijn verliefde mond al
Zijn zielloos donker ingekust!

Want o dat lieve kistje raakten
Uw handen, op een lentemorgen
Heb 'k in den winkel van uw vader
't Gekocht; uw handen langden 't mij.

Ik weet wel: ik ben leelijk. Dorst ik
Mijn liefde, o meisjë! u bekennen
Hoe zoudt gij om mijn driestheid lachen!
O had ik nimmer u gezien!

Een koeltje wilde ik zijn. Dan mocht ik
Rondom uw schoonheid zweven, zonder
Dat gij het wist. Hoe zacht en vleiend
En hoe vol deemoed zou ik zijn!