De Chineesche fluit

[p. 17]

De jonge meisjes van voorheen.
Wang-Tschang-Liug.

In 't bloeiend boschje rusten jonge meisjes
En keuvlen zacht - 't zijn meisjes van voorheen.
- ‘Men zegt,’ zoo fluistren zij, ‘dat wij al oud zijn,
Dat onze haren sneeuwwit zijn geworden
En dat onze aangezichten niet meer zijn
Zoo zoet en stralend als de jonge maan.
Wat weten zij daarvan? Zij die zoo spreken
Doen het uit smaadlust. Kan men zelve zich
Dan zien? Vriendinnen, neen, niet in ons midden,
Neen, in den spiegel heerscht de booze winter,
Die witte sneeuw op onze haren strooit
En onze jonge trekken oud doet schijnen.
Alleen maar in den spiegel heerscht de winter.’