Bijdrage tot een klankatlas van het dertiende-eeuwse Middelnederlands

0.7. Controleerbare kaarten

De kaartjes in Heeroma's Hollandse dialektstudies laten de lezer niet toe zich een idee te vormen van het materiaal waarop ze gebaseerd zijn. Vaak geven de isoglossen de indruk van zuiver afgelijnde taallandschappen, terwijl de praktijk leert dat die in de regel zelden voorkomen. Zonder een precieze omschrijving van zijn materiaal te geven, brengt Heeroma daaruit alleen die gegevens in kaart, die hijzelf representatief acht, de rest - ook al is dit de overgrote meerderheid van de vindplaatsen - wordt verwaarloosd²⁶⁾. In werkelijkheid zijn zijn kaartjes dus eerder representatief voor Heeroma's kijk op het middeleeuwse Hollands dan voor het middeleeuwse Hollands zelf.

Om dit euvel te vermijden is het nodig het uitgangsmateriaal precies te omschrijven en een lijst van de vindplaatsen ter beschikking te stellen²⁷⁾.

26) Heeroma 1935, 7-8.

27) Uit economische overwegingen worden deze lijsten hier niet afgedrukt. Het materiaal wordt in het Leuvense Instituut voor Dialectologie gedeponeerd. Met wat speurwerk zijn de kaarten echter ook via de registers bij het CG controleerbaar.