Gezangen mijner jeugd

21. De naamen (34) ^21. aant.

‘Fillis, zegt gij, liefste meisje,

Deze naam bevalt mij niet!’

Maar, kunt gij mij dan niet zeggen

Hoe gij gaarne anders hiet?

Galathea, Chloris, Roosje,

Zijn die naamen meerder zoet? ⁶

Immers is uw naam, mijn Fillis,

Even streelend, even goed?

21. De naamen. Wanneer Fransje eens te kennen geeft dat zij die verkorte voornaam niet mooi vindt, inspireert dit Bellamy tot het schrijven van een gedicht, waarvan het handschrift tot haar dood in bezit van Francina Baane bleef. Voor zijn Gezangen Mijner Jeugd vond de auteur de taal blijkbaar wat te gemeenzaam, reden om het hier en daar ‘op te sieren’ in pastorale trant.
Janus Secundus noemt zijn geliefde Neaera in zijn Basia diverse malen (mea) vita (zie inleiding, noot 50). Bellamy deed insgelijks tot in zijn brieven toe. Op 24 maart 1782 informeerde hij bij Jan van der Woordt: ‘is er geen nieuws in Vlissingen? hoe vaart mijn Leven?’ (Nijland I, p. 151).

6 meerder: een van meer opnieuw gevormde komparatief met dezelfde betekenis.

[p. 28]

 

Zeg, hoe zal ik u dan noemen? -

10

Engel...? ja! dat zijt gij mij!

 

Gul en vriendlijk zijn ook de Englen,

 

Eveneens, mijn meisje, als gij.

 

Maar, de naam mogt meer beteeknen.

 

'k Noem u liefst dan hartvriendin! ¹⁴

15

Doch, hoe flaauw zijn deze naamen

 

Bij het vuur van mijne min!

 

 

 

Waardste, Liefste, lust mijns levens...

 

Neen! dit drukt het ook niet uit!

 

Zagt! mij schiet een naam te binnen,

20

Die het al in zich besluit:

 

'k Zal u steeds mijn Leven noemen!

 

Ja, want ware ik van u af,

 

Schielijk zonk ik vol van droefheid,

 

In het eeuwigzwijgend graf.

 

 

25

Gij zult dan mijn Leven hieten!

 

Maar - zoo noem ik u alleen!

 

Neen! die lieve naam, mijn meisje,

 

Blijve slegts aan ons gemeen!

 

Andren mogen Fillis zeggen;

30

Dit staat aan een ieder vrij.

 

Maar - mijn Leven! ... ô mijn Leven!

 

Dit zijt gij alleen voor mij!

14 Cf. voor deze benaming nr. 16, vs. 1.