Verstrooide gedichten uit vroeger en later tijd (1831-1861)

[p. 94]

't Viooltjen.
(Walter Scott.) ^*

Als 't viooltje' in 't lindelommer

't Geurig vijftal openplooit,

Mag het vrij zich schooner roemen
Dan de rijkstgekleurde bloemen,

Waar zich woud en dal meê tooit.

Vriendlijk gloort zijn gloeiend purper,

Knikkende van morgendaauw, -

Van zoo'n droppel overtogen,
Blonken me eens twee dierbare oogen

Van nog liefelijker blaauw!

't Zonlicht doet den daauwdrop droogen,

Eer de morgen middag wordt, -

Ach, de traan der afscheidsrouwe
Blonk in 't oog der ongetrouwe

Ook zoo lieflijk, ook zoo kort!

* (Op Muzijk gezet door J.J. Viotta. (Stud. Almanak 1837.)