Verstrooide gedichten uit vroeger en later tijd (1831-1861)

(1863)–Nicolaas Beets– rechtenstatus



[pagina 40]
Doorgraving van Holland op zijn smalst. Haast trekk' de spade een rechte lijn, In schaduw van der eiken kruinen, ‘Daar Holland op zijn smalst mag zijn En krimpt voor 't stuiven van de duinen.’ 't Is lang genoeg dat ‘Wijkermeir En Noordzee met oneven kelen Elkaâr beriepen’ keer op keer, Om Holland veld en vrucht te ontstelen. Thands leer de Kunst den weg aan 't IJ Om West, als Oost, in Zee te stroomen, Dat de Amsterdamsche Koopvaardy Met volle zeilen in mag komen. Al blijft dan Pampus keel verzand, IJmuiden zal die schade wreken, En bergen in zijn havenrand De schatten van vier hemelstreken.
[pagina 41]
En hamerklop op hamerklop Sticht aan den Amstel nieuwe wonderen, En heft zijn glorie weêr in top Met ‘steen omhoog’ op ‘hout van onderen.’ Zijn bijenkorf zal, als weleer, Van dichte en drukke zwermen krielen, En de oude vlijt en welvaart weêr 't Bataafsch Venetiën bezielen. Dat kan een Gouden spade doen, Dat wetenschap en kunst bewerken; Men kroon haar 't hoofd met eeuwig groen, En bidde God haar hand te sterken. 1860.
Aanteekening. De toespelingen op uitdrukkingen van hooft en huygens zal de letterkundige lezer, ook zonder ‘ ’ of nadere aanwijzing, weten thuis te brengen. IJmuiden is de indertijd in den Gids voorgeslagen naam voor de nieuwe haven.