Verstrooide gedichten uit vroeger en later tijd (1831-1861)

[p. 38]

Geen kruis, geen kroon. ^*

Neen, zonder kruis geen kroon!

Maar zonder kroon wel menig kruis

In hart en huis,

Mijn zoon!

Waar 't leed gedragen wordt,

Maar zonder ootmoed by de schuld,

En 't hart niet duldt,

Maar mort.

Waar 't kruis wordt nagesleept,

Vertoond, verheerlijkt, opgekleurd,

En 't hart niet treurt,

Maar dweept.

*

(‘Aan Hem de huld'

En de eer!’

Indien de volgende regel niet met een klinkletter aanving zou ik my de afkapping huld' voor hulde niet licht aan het einde van een regel veroorloven.)

[p. 39]

 

De lijdzaamheid des Mans,

 

Des Christens die in God gelooft,

 

Zy slechts is 't hoofd

 

Een krans.

 

 

 

Maar deze werpt hy neêr

 

Voor Hem die 't kruis droeg zonder schuld;

 

Aan Hem de huld'

 

En de eer!

1859.