Verstrooide gedichten uit vroeger en later tijd (1831-1861)

[p. 23]

Vrede.

In onze dagen zij het Vrede,

Volmaakte vrede en stille rust!

Het laatste twistvuur zij gebluscht;

Het oorlogszwaard blijve in de schede.

Ontzweef ons niet, begeef ons niet,

Gy Engel, die den Vreê gebiedt!

De Herder weide zijne schapen,

Langs batteryen zonder nut;

In schaduw van 't verroest geschut,

Leg' zich 't verzadigd ooi te slapen;

't Nieuwsgierig lam zie vrolijk op,

En steke in d' ijzren mond den kop.

[p. 24]

 

Het veld zij vol van gouden halmen,

 

Van witte zeilen 't golfgebruisch,

 

Van blijde liedren ieder huis,

 

Het heiligdom van dankbre psalmen;

 

De burger, die het minst bezit,

 

Steke ook zijn stukjen vleesch aan 't spit!

1858.

pax optima rerum.