Verstrooide gedichten uit vroeger en later tijd (1831-1861)

[p. VII]

[Eerste deel]

[Verscheiden tonen hoort men hier]

Verscheiden tonen hoort men hier,

Naar mijn verscheiden jaren.

Ik had altoos een zelfde Lier,

Maar dikwijls andre snaren.

En ook de Zangstof wisselde af,

By 's levens wiss'lend woelen.

De bonte weg van wieg tot graf

Heeft veel voor die veel voelen.

[p. VIII]

 

't Verstrooide bracht mijn hand byeen,

 

En schikte 't naast elkanderen;

 

't Was altijd beter, naar 't my scheen,

 

Dat zy het deed dan anderen.

 

 

 

Zoo iemand, die den Bundel ziet,

 

Het hoofd schudt en gaat zeggen:

 

‘'t Verstrooide is juist het beste niet!’

 

Ik zal het niet wêerleggen.

 

 

[p. IX]

 

'k Heb hier en daar gekapt, geschrapt,

 

Geschaafd, geschuurd, geschoren;

 

Het Slechtste is wel wat opgeknapt,

 

Maar 't werd niet weêrgeboren.

 

 

 

Is 't met Papieren kroost ook niet

 

Gelijk met andre kinderen?

 

Men kan betreuren wat men ziet,

 

Maar niet altijd verhinderen.

 

 

[p. X]

 

Gaat thands te zaam de Wareld in,

 

Mijn Oudste en Jongste telgen!

 

En moge uw broederlijk gezin

 

Geen Vriend of Vreemde belgen.

 

 

 

B.

November 1862.