De gelijkenis van den verloren Zoon in midden-Overijselsch
(Dalfsen en omstreken).
Een zeker man hadde twee zöns. En den jongsten daorvan zè tut de vaeder: Vaeder, geeft mi-j
't diél van 't góet dat mi-j tóekump. En hi diélde haer 't góet. En niét völle daegen daornao,
de jongste zönne, tóen hi alles bi-j-ién-ezaemeld hadde, is wegereisd nao ién vèr laand, en hef
daor zien góet deur-ebracht, lèvende aoverdaodig. En als hi alles vertèrd hadde, kwaamp er un
argen hongersnood in dat laand en hi begon gebrek te liên; en hi gunk hen en voegen hum bi-j
iéne van de börgers van dat laand um de varkens te heún; en hi begèrden zien lief te vullen met
't voer dat de varkens vratten, en gién iéne gaf 'm dat. En tóen he tut hum zelven kwaamp, zè
hi: Hóevölle daghuurders van mien vaeder hebt aovervlóed van brood, en ik vergao van honger! Ik
zal opstaon en tut mien vaeder gaon, en ik zal tut hum zeggen: Vaeder, ik hebbe zundigd teegen
den heemel en veur oeuw, en ik bin niét mèr wèrdig oeuw zönne enuumt te worden: maekt mi-j als
iéne van oeuwe daghuurders. En hi stund op en gunk tut zien vaeder. En as se nog vèr van um
was, zag hum zien vaeder en hi worden inwendig met medelieden an-edaon, en op hum anloopende
veul hum om 'n hals en kusten hum. En de zönne zè tut hum: Vaeder, ik hebbe zundigd teegen den
heemel en veur oeuw, en ik bin niét mèr wèrdig oeuw zönne enuumt te worden. Maer de vaeder zè
tut zien knechte: Brengt daodelik het beste kleet en doé 't em an en geeft 'n rink an zien
haant en schóene an de vóete, en brengt 't gemeste kalf en slacht het, en laot ons etten en
vreulik wèzen; want deze mien zönne was dood en is weer lèvendig eworden, en hi was verleuren
en is weer evunden.
En zien olste zönne was op 't veld, en tóen he bi-j huus kwaamp, heurde hi 't gezing en
gedaans; en hi reúp iéne van de knechte en vreug wat daor te dóen was. En dié zè tut um: Oeuw
breur is ekommen, en oeuw vaeder hef 't gemeste kalf eslacht, umdat hi hum gezond weer ekregen
hef. Maor hi werd kwaod en wol niét