Tragedie ofte treur-spel, van Edipes en Antigone
(1618)–Willem de Baudous–
Auteursrechtvrij
[Folio F1v]
| |
NV heb ick al den brief met hert en sin gheschreven:
Doch wie vind' ick hier nu om haer dit eens te gheven?
Ach had ick nu een vrient die my trou dienen wou!
Om gheven desen brief eens aen mijn herts-Ionckvrou.
Die ick soo seer bemin boven een vrou op aerden
Want s'is mijn herts-Santin, mijn Phenickx hooch van waerden,
Mijn leven d'al en al, sy is mijn gloris vreucht:
Als ick haer maer aensie mijn herte wert verheucht
Door haer klaer ooghens glans en minnelijcke woorden,
Die een trou Minnaers hert soo wreedelijck vermoorden,
Om dat ick niet en kan krygen mijn hertens wensch.
Ach! my bedroefde quel, ach! ick bedroefde mensch,
Soo dit noch langhe duert soo moet ick lacy sterven.
Want ick kan langher niet mijn ooghens klaerheyt derven.
De Min die is in my ghelijck mijn eyghen ziel,
Die nimmer en vergaet, sint liefd' eerst by my viel.
De liefd' is in mijn hert g'lijck als't was by Piramis
En Nersissus ghelijck, en Medea bequaem wis,
Die Iason trou voor stont int winnen van het vlies,
En achten meer haer lief als haer Vaders verlies.
Soo trou sou ick oock zijn soo ick trou kon verkryghen,
Soo sou mijn glori meer in s'Hemels hoocheyt styghen,
Maer soo het niet en beurt soo daelt mijn vreucht te neer
En nimmer weder rijst, maer neemt nae Pluto keer,
Om voort in zyn wooningh te leven daer met vreden.
Met een gherust ghemoet van 'tgheen 'thier heeft gheleden,
Doch ick aen sie den tijdt en voed' op mijn ghedacht.
Cerbo.
Sitolus zijt ghy hier? Ick heb u lang ghewacht
Onder de galdery en docht ghy daer sout komen.
Want ick had in mijn selfs wat vreemtheyts voor ghenomen,
Sitolus.
Vrient Cerbo wel wat ist? kan ick u helpen yet?
Ghebiedt my nae u wil ick ben in u ghebiedt,
Want wat dat ick kan doen int goet voor uwen't willen
Dat sal voorwaer gheschien.
Cerbo.
'tWas maer een vreemde grille,
Ten dient nu niet gheseyt, ick sal't u noch wel seggen
Al die verborghentheyt die in mijn herte legghen.
Sitolus.
Wel alst u dan belieft mijn dienst is staech bereydt,
Cerbo.
En ick tot uwen mee nae alle ghelegentheyt.
Sitolus.
Ach! durst ick hem mijn quel op dees tijdt openbaren,
Cerbo.
Waerom ist dat ghy treurt? waer uyt komt u beswaren?
Sitolus.
Maer uyt een oochs ghegluur die hert en ziel verlicht,
Wt lieffelijck ghelonck die't brant int herte sticht.
Cerbo.
Maer wie is dese Vrou die ghy soo gaet beminnen?
Sitolus.
Ach het is Dorethe! die soo staet in mijn sinnen:
Sy is helaes die geen die my dus trueren doet!
Sy is helaes de gheen daer hert en ziel op voet!
Cerbo.
Weet sy dat ghy haer mint, hebt ghy't haer laten weten?
Sitolus.
Ach neen! ghy zijt alleen die nu weet mijn secreten,
| |
[Folio F2r]
| |
Maer ick heb hier een brief die'k wilde dat sy hadt,
Om dat sy mocht verstaen mijn meyningh hier uyt plat,
Cerbo.
Kan ick u dienste doen het sal van my gheschieden,
Sitolus.
Ach! laet ick u als vrient eens vriendelijck ghebieden:
En doet soo veel voor my, en geeft haer doch dees brief.
Want z'is mijn waerste schat, sy is mijn liefste Lief.
Cerbo.
Ick sout wel garen doen, dorst ick het voor u waghen,
Doch noch om uwen't wil (al soude ick't beklagen)
Soo sal't nochtans gheschien, soo ghy't aen mijn betrout.
Sitolus.
Ach! je ick, soud' ick niet, en sal u menichfout
Ten dienst weer dubbelt staen soo ick u yet kan helpen,
Soo seght my maer u quel ick sal't u helpen stelpen.
Cerbo.
Wel geeft my maer u brief het sal wel zijn bestelt
Weest ghy maer wel gherust u selven doch niet quelt
Sitolus.
Wel daer is nu het schrift, waer sal ick u verwachten?
Cerbo.
Onder de galdery morghen ontrent den achten,
Soo meen ick daer te zijn met antwoort en bescheyt.
Sitolus.
Ach doet soo veel voor my, 'ksal weder zijn bereyt,
Voor u oock wat te doen, wel ick sal u vertoeven,
Ick bid u niet en mist.
Cerbo.
Ghy en sult niet behoeven) Te twijffelen daer aen.
Sitolus.
Wel daer mee ga ick heen.
Binnen.
Cerbo.
Doet soo het u belieft stelt u daer mee te vreen.
Wat kan de Min-Godt al veel vreemde kuertjens wercken,
Ghelijckmen aen dees mensch soo blijckelijck kan mercken?
Hy loopt uyt sinnich schier met een onrust ghemoet
En rolt en solt soo heen door roeringh zijnes bloet
Ick ken een VVout-Heer noch die doet het selve mede,
By dagen en by nacht loopt hy oock vol onvrede:
Tot dat hy oock eens raeckt by zijn klaer-ooghens glants.
Doch ick ben niet soo mal, als VVout-Heer, en ons Frans.
Wech, wech, met al dit goet, ick souse eer verscheuren,
Eer ick om yemant wil, in't minste yet sou treuren.
Wat, treuren om een meyt? wel dat's voorwaer te slecht,
Neen, neen: liever alleen, soo blijf ick uyt 'tghevecht.
Ick acht het minnen niet, het zijn maer malle grillen,
'tIs maer een hoofts-gheterch, om veel tijt mee te spillen.
En geldt dat gaet niet vry, dat moetter mede zijn,
Anders men acht u niet, soo ghy hun niet met Wijn,
Of met App'len, Peertjes, of diergelijck gaet schencken.
En soo ghy dit niet doet, soo wort ghy niet gheacht,
Ghy wert van hen niet eens in't minste yet verwacht:
En doet ghy't, soo ist wel, soo ist mijn hert, mijn lief, mijn leven,
En meenen vast niet een, dan mooght ghy met haer streven:
Na Iap-Hannes, na Buyck-Sloot of oock na Amster-Veen.
Dan ist al na haer wil, 't Meys=jen is wel te vreen:
Als men met haer gaet, op een Reden=rijckers-Camer,
| |
[Folio F2v]
| |
Of savonts door de doel, niet is hun aenghenamer.
Daerom siet dat ghy't doet of sy achten u niet:
Men siet het int ghemeen dat sulckx al gheschiet,
Doch ten beurt niet aen my, maer ander die het beuren,
Somen aen Sitolus en ander kan bespeuren.
Nu al ghenoech gheseyt: mijn bootschap moet ick doen.
Hy wandelt over en weder sonder spreken.
Aen Dorethe Me-vrou en wil my derwaerts doen.
Wat Duyvel sie hier ick een Man aldus verslaghen,
En oock een Vrouwe mee, wel dit is te beklaghen,
ô Goden wie macht zijn? ach my 'tis Antigoon!
En dit is Hemon me, heeft hy hem selfs gaen doon?
O Hemel dits te veel ick en kant niet versinnen:
Wel ick mach doen mijn best en brenghense nae binnen.
Hier vrient ick bid u helpt slaet hant aen dese twee.
Broersh.
Tot uwen dienst (mijn Heer) ben ick altijdt gheree.
Wel hoe is dit gheschiet?
Cerbo.
Dat kan ick u niet segghen.
Want al 'tverborghentheyt in dees verborghen legghen.
Binnen.
|
|