Tragedie ofte treur-spel, van Edipes en Antigone
(1618)–Willem de Baudous–
Auteursrechtvrij
[Folio F1r]
| |
Niet van een vreemt persoon, maer van haer eyghen bloede:
O Tigerlijck begeer, O Barbaerlijck ghemoede.
Mijn Vader die my hoort in alles voor te staen,
Die wil dat ick mijn Lief, helaes! sal laten gaen.
Maer het en sal niet zijn, ick sal haer haest bevryden,
Al sou ick selven me comen in druck en lyden.
Sterft zy ick sterve oock, leeft zy ick leve mee,
Maer ist dat sy is doodt te sterven ick ben ree.
Want ick kan sonder haer, helaes! niet langher leven,
Daerom soo wil ick my nu aen de plaets begeven,
Waer zy ghevanghen leyt, en helpen hem daer uyt.
Hy clopt
Wel wat dat ick al clop, ick hoor daer gheen gheluyt:
Hoe of zy leyt en slaept? ick sal het haest beschouwen,
Mijn impriale Nimph, en fleur van al Ionck-vrouwen.
Ick wed zy heel verschrickt als zy my eerst sal sien,
Dat ick haer sulcken jonst te vooren nu sal bien.
Maer laes! niet jonst ghenoech, kan ick aen haer betoonen,
Of zy zal't thienmael meer met haer deucht weder loonen.
Sy is de keur van keur, sy is die 't hert besit,
Sy is die bloeyen doet (dit lichaem lit voor lit.
Sy is de waerd'ste schoon, diemen hier wel zou vinden,
Z'is mijn Celeste Nimph, mijn lief en wel beminden.
Haer lof en kan niet zijn van gheen mensch vol verbreyt,
Want z'is duysent mael meer als ick hier heb gheseyt.
Hola ick wacht te langh,'tghemoet is niet te vreeden,
Eer dat ick met mijn schoon het Hofs-pleyn weer betreeden.
Ick gae weer na de deur, en breeckse daed'lijck op,
Al soude ick daer door raecken aen't smad'lijck top.
Sa, breeckt, splijt, scheurt, ghy moet hier mede open,
Al soud ick't noch int endt met mijn bloet ghaen becopen.
Ha! hemel wat ick zie, help Duyvel, hel, en doodt,
Helpt ghy o Pluto nu, helpt Helsche Gôden groot.
Helpt my in Carons-schuyt, om na u rijck te vaeren,
Want om haer wil ick niet, mijn goet noch bloet gaen spaeren.
Ha! Lagesis hebt ghy mijn leven aengedreyt,
Comt Cloto snijdt het af Alecto weest bereyt,
En voert my nu met u by mijn lief Antigone,
Die hier op aerden was, de schoonste vande schoone.
Waer zijt ghy herde punt, comt steeckt my deur en deur,
Laet my hier leven niet, in pijn en swaer getreur.
Adieu o Tigers=hof, ick sal u nu begeven,
Om by mijn Antigoon in vreuchde te gaen leven.
Adieu en dat voor't lest, wraeck Hemel ick u eysch,
Wraeck laet hier doch geschien, aen s'Conincx eygen vleysch.
hy steect hem door
|
|