[1606.] Den xii. Iulij passeerde Spinola met sijn Legher over de Lippe te Dorsten/ ende quam den xviii. te Goor. Sijn voor-nemen was in Frieslandt te vallen/ ende daer sich meester te maken. Veel gheluckwenschinghen/ ghebeden/ ende missen wierdender hem ende sijn Legher te ghevalle ghedaen/sy hielpen soo veel als sy mochten. Tot een goet omen ende voorbode van sijn gheluckich succes/hebben eenighe spitsvinnighe Gheesten ghevonden ende ghemerckt/ dat Ambrosius Spinola, dit Anagramma geeft/ als men de letteren verwisselt van plaetse/Ambulo spina rosis, Ick wandele als eenen dooren in de roosen.
De Ed. Hooch-Mog. Heeren Staten der Geunieerder Provincien met sijn Princelijcke Excellentie vernemende/dat Spinola ghesinnet was dit jaer twee Leghers te velde te brenghen/resolveerden dat sy dit jaer alleen defensive oorloghe voeren wouden/ hare Steden en vasticheden op de Frontieren wel besettende/ende een vlieghende Legher houdende/om dat te brenghen daer het de noodt meest voorderen soude. Doch Godt de Heere heeft van boven uyt den Hemel voor ons ghestreden/ want daer is in de Somermaenden sulck eenen gheduyrighen reghen dach by dach ghevallen/ dat over al de weghen en passagien diep onder 'twater stonden/ soo datmen over al de hooghe weghen soecken moest: Jnsonderheyt waren de weghen langhst de Bourtanghe onbruyckelijck: Den pas van Coevoorden was oock vol waters/ende de morasschighe wegen in Drente waren so diepe/ datmense niet passeren en conde: Soo dat in die tijden dese versen op den geanagrammatiseerden naem Spinolae ghemaeckt wierden:
Ambulo Spina rosis, est nomen juxta anagramma,
Ambulo Spinola aquis, dicere jure queo.
Mijn' naem' brenght meed' dees woorden fijn/ [1606.]
Jck wandel' op der roosen pat;
Maer beter mocht mijn' name zijn/
Jck wandel' in het water nat.
Nae dat de Marquis hier wat stille ghelegen/daer wat om-her ghetrocken hadde/loerende op sijn voordeel/ soo scheen het dat hy den xx. Iulij het hooft nae Deventer wendde. Hier om is sijn Princelijcke Excellentie/die doe te Zutphen was/stracx op Deventer getrocken met eenich volck/ende verschreef drie Compagnien uyt Lochum binnen Zutphen te comen/ om aldaer garnisoen te houdē. So haest als de Marquis Spinola dit vernam/soo is hy stracx nae Lochum ghetrocken/d'welck hy op den xxi. Iulij dede berennen en̄ besluyten/jae hy begost dien volghenden nacht tot de Stadt aen te approcheren. Hy maeckte een Schanse op den berch voor Lochum liggende/en̄ heeft grooten vlijt aengewent om dit Stedeken/d'welc doch swack was/in der haeste ende op het spoedichste te vermeesteren. Binnen Lochum commandeerde Christiaen Barfelt Overste Luytenant, een oudt/cloeck/wel-bedreven Crijchs-man/ die ghedaen heeft tot defensie der plaetse die hem toe-betrout was/alles wat een eerlijc Crijchs-man te doene schuldich is: Maer alsoo hy nevens sijn Vaendel niet meer als noch een Vaendel Soldaten en hadde/met een Vaendel Waert-gelders/ ende de Burgherije oock swack was; so en is het niet mogelijck geweest de plaetse tegen het groot ghewelt des vyandts te verdedigen of tegen te houden. Heeft der halven geappoincteert ende eerlijcke conditien bedongen/ende hy isser den xxiiii. Iulij met geweer en wapenen/bagge ende baggagie uytgetrocken/ende te Zutphen aengecomē/daer hy willecom was/sijn Excellentie goet contentement hebbende aen de teghenweere die hy gedaē hadde/wel wetende dat het Stedeken niet houbaer en was met soo weynich volck.
Ibant quo poterant, ubi non poterant ibi stabant.