[1599.] de machtighe handt Godes/ ende het cloecke beleyt sijner Excellentie/is verlost ende ghevryet geworden. Die van Bommel vernemende des vyants vertreck/ zijn met groote menichten tot het verlaten Leger geloopen/ende hebben veel baggagie/wapenen/ ende instrumenten gevonden/oock veel onbegravene doode/ghequetste/ ende jonghe verlatene kinderen/die sijn Excellentie haer nae-ghesonden heeft; oock de doode heeft hy doen begraven/ende de gequetste heeft hy laten in de Stadt brengen/om te verbinden. Den vijfden Iunij zijn des vyandts batterijen/Trencheen, ende andere wercken van de Borgheren ende Soldaten gheslichtt/met de schuppen ende ghereetschap die de vyandt vluchtende/achter ghelaten hadde. Godt de Heere heeft sulck eenen schrick in des Admiranten Legher voor Bommel ghesonden/dat selfs verscheydene Officieren ende Bevel-hebberen/ die niet ghequetst en waren/haer binnen den Bos hebben begheven/ draghende hare armen in sluyeren/ om onder dien deck-mantel uyt het Legher/ daer het seer heet was/te moghen blijven. Alsoo datmen met Trompetten en Trommelen door de Stadt heeft ghepubliceert / ende eenen yederen/in dienst des Conincx zijnde/by lijf-straffe bevolen uyt de Stadt nae het Leger te trecken.
Den vyant Bommel verlaten hebbende/heeft hem begheven nae Rossum / ende heeft sijn Brugge geleyt tusschen Alem ende Maren/meynende/so het scheen/ in den Tielschen Weert te vallen/ maer Graef Ernst van Nassou, die met een Regiment nieuwe Duytschen hier de wacht hadde / heeft hem sulcx verhindert. d'Admirant plantte in der haeft eenige stucken Gheschuts / ende meynde onder het faveur der selfder den stroom te passeren. Graef Ernst heeft om sulcx te beletten/ moeten verlaten het voor-deel van den dijck/ ende sich begeven op het voor-landt ende op den [R]ossenschen Weert/ alwaer hy bloot stondt onder de ghenade van des vyandts Cartouwen/ die dapper [1599.] schoten; daer zijn vijf Cartou-scheuten door Graef Ernsts logement ghevloghen/ ende twee door sijne slaep-stede: Maer Godt de Heere heeft hem bewaert/ ende tot grooten deinst des Landts ghespaert. Hy heeft in der haest soo veel aerde daer teghen op-gheworpen als hy eenichsins conde: Ende sijn Excellentie heeft hem meer volcx toe-gesonden / met welcker hulpe hy eenen tamelijcken wal ghemaeckt heeft. De vyandt heeft dach ende nacht soo schrickelijck geschoten/ dat hy op Graef Ernstes Quartier alleen/wel xiiii. duysent scheuten gheschoten heeft/ hoopende dat hy hem door al dit schieten soude verbolderen/ ende dwinghen die plaetse te verlaten: Maer te vergeefs. Sijn Excellentie liet xxxvi. soo heele als halve Cartouwen planten en teghen des vyandts batterijen/ die so vuyr gaven / dat sy den Admirant groote schade aen-brachten: Hem wierden soo veel Constabels doodt gheschoten / ende soo veel stucken verlamt/dat hy eerst met schieten op-houden moest. De grove stucken ginghen hier veel daghen aen een so dickwils ende soo veel te ghelijcke los aen beyden sijden / als ofmen ghestadelijck eene Stadt ten storm beschoten hadde/ welcke maniere van doen noyt te vooren ghehoort noch ghesien en was. Sijn
Excellentie heeft voorts alle plaetsen daermen conde aen-comen/ met Crijchs-volck besett / ende hier en daer batterijen gemaeckt. Jn Iunio isser voorts weynich uyt-gerichtt/ dan dat de beyde Leghers malcanderen met schieten nu en dan wat beschadicht hebben: Sijn Excellentie heeft wel ghesocht den vyandt tot vechten uyt te locken/ maer hy bleef binnen sijn begravinghe. Den eersten Iulij heeft den dyandt meer dan 500. scheuten gheschoten in het Legher van sijn Excellentie/ doch niemant ghequetst. Den 4. Iulij heeft sijn Excellentie 3000. Mannen in den dagheraet doen over-schepen/ ende heeft in 't ghesichte des vyandts aenghevangen/
Auteursrechtvrij
