[1579.] ringhe der Vaert / ordeelende dat sy soo wel ghelegen was natura loci, datmense schier onwinbaer maken conde. Hier door zijn die van Brussel seer versterckt/ ende die van Mechelen seer geswact en̄ benout/so dat sy nu eerst begosten de ooghen te openen / ende te sien/ hoe qualijck dat sy gedaen hadden/ haer soo lichtveerdelijck overghevende in handen van Parma / verlatende de Staten des Landts / ende hare goede naebuyren.
De Prince van Parma dit alles hoorende ende vernemende/was seer qualijc te vreden dat sijn volck dese plaetse so leelijck verloopen ende verlaten hadde/ haer bevelende dat syse wederom souden gaen innemen/of dat hy haer straffen woude. Maer het was te [1579.] late / want het werck was al in defensie.
Eenige Spaensche Compagnien hier om her swevende en̄ streupende/zijn vanden Ritmeester Mornault besprongen/ verslagen/ende verstroyt: Maer dewijle dit volc heel besich was in het plunderen van de doode/ende in het deylen des buyts / so zijn de verstroyde ende gevluchte Spaenjaerden vergadert/ ende sy zijn op Mornaults Ruyteren ghevallen / die sy so dapper bevochten hebben / dat sy de gheheele Compagnie te schande ghemaeckt hebben; daer bleven op de plaetse doot liggen veertich Ruyteren/de reste wert ghevangen/ Mornault ontquam. De oude hebben gheseyt:
Ludit in humanis divina potentia rebus.