[1568.] als Spaenjaerts. De Grave van Arenbergh heeft sijnen pas ghenomen door Hollandt op West-Frieslandt / ende aldaer by hem ontbiedende uyt de garnisoenen/sijne vijf Vaendelen Neder-duytsche/daer Iacob Huysinghe Overste Luytenant van was / elck Vaendel sterc wesende ontrent drie hondert koppen/ is stracx na Groeninghen ghetrocken/ ende van daer stracx voort nae Witte-Weeren / met hem nemende ses metalen Velt-stucxkens / van des Stadts Artillerie / gheheeten Vt, Re, Mi, Fa, Sol, La, ende daer by Cruyt/Loot/Lonten/en̄ alle andere nootdruft. De Grave van Arenbergh met sijn volck by het Clooster Witte-Weeren gearriveert zijnde / is stracx bespronghen van ontrent duysent Schutten / die Graef Lodewijck tusschen den Dam ende Witte Weerum hadde doen legghen / wacht ende op des Graven van Arenberghs acucomste. Daer is een dapper schermutsel ghevallen / ende heeft soo langh gheduyrt/ tot dat de beyde partijen door den ghenakenden nacht/ wederom elck in haer Quartier moesten vertrecken. Graef Lodewijck is des selfden nachts opghebroken van den Dam / ende is ghetrocken den Wolt-wech langhs nae Slochteren/ ende soo voorts nae Wedde. De Spaenjaerts met het aenbreken des daechs sulcx vernemende / ende gantschelijck meynende dat de Geusen de vlucht genomen hadden / ende dat sy haer ontcomen souden / waren niet te stuyren noch te houden/ sy wouden haren vyandt nae-jaghen/ insonderheyt als sy maer twee Vaendelen en saghen vlieghen/ daer doch het Voet-volck wel drie duysent stere was. Als de Grave van Arenberghe niet stracx en woude gelijck sy wilden/maer om dat hy beter kennisse hebbende van de gheleghentheyt des Landts / als sy/ sulcx afriet / ende seker achte de comste van den Grave van Meghen met sijn by-hebbende volck te verwachten/ die ten selven tijde niet meer dan een dachreyse van daer en waren/ so scholden hem de Spaenjaerden voor eenen Luteriaen/ ende Traditore del
Re, [1568.] ofte Verrader/ende onghetrouwen Dienaer des Conincks: Door dese importuniteyt ende furieusheyt der Spaenjaerden / is de Grave van Arenberghe ghedwonghen gheweest / sonder vertoeven Graef Lodewijck te vervolghen. De Spaenjaerden te Winschoten gecomen zijnde/d'welck het naeste Dorp aen Wedde is / hebben stracx wel vernomen ende bevonden / dat de Geusen gheenen wille en hadden te vluchten / want sy van verre ghesien hebben / dat sy by het Clooster Heyligherlee in slach-orden stonden/ ghereet ende geresolveert om te vechten/daer op dan oock de Spaenjaerts lustich zijn aengetrocken. Graef Lodewijck vernemende / dat daer niet meer dan een Bende Ruyteren van Martinengo by en was / soo is hy met ontrent hondert Duytsche Ruyteren / op den Grave van Arenbergh aenghevallen; Midler wijlen begost oock het Voet-volck aen beyde sijden malcanderen dapper te treffen: Maer alsoo ontrent drie ofte vier hondert Waelen / die Graef Lodewijck ter sijden in sekere drooghe dwars-sloten hadde gheleydt/ opresen / ende van ter sijden op de Spaenjaerts dapper vuyr gaven / soo hebben de Spaensche Voetknechten den wijck ghegeven/gelijck oock de Spaensche Ruyteren ghedaen hebben / ende zijn alsoo stracx allegaer op de vlucht ghebracht/den meestendeel verslaghen/ende in de moerighe slooten/ende morasschen om den hals ghecomen. De Grave van Arenbergh siende/dat sijn Spaenjaerden aen alle canten geslagen wierden/ heeft hy allen vlijt ende neersticheyt aengewent/om alles te redresseren: Maer zijn Peert onder hem geschooten zijnde/is van eenē soldaet doorschooten. Daer op in dier tijdt dese Versen ghemaeckt zijn:
Non moror in bello cecidi quod victus ab hoste,
Pugnando fortes claudere fata decet.
Hoc queror, obscuro perij quod milite caesus,
Nec laudem de me strenuus hostis habet.