Reisbrieven

[p. 8]

aant.

Wiesbaden, 15 juni 1830.

Mijn vorige was van Keulen, niet waar, beste vrouwtje. Wij hebben daar best en lang geslapen, zijn 's morgens met de jonge Van Heukelom en met een jong Pruisisch luitenantje (waardoor wij zeer goed Duits discours hadden) naar Koblenz gereden, van 's morgens 9 tot 's middags 6 uur. Te Remagen gedineerd in een half uur. Te Koblenz vonden wij best logies Im Trierischen Hof, we wandelden nog wat naar de overzijde van de Rijn, soupeerden à la carte, en trokken 's anderendaags (gisteren) 's morgens te 6 uur per Schnellwagen langs de heerlijke rivier over Bingen (waar wij dineerden) naar Mainz. Ik heb een goed gedeelte van de weg in de voorcabriolet kunnen zitten. Het is toch allervoortreffelijkst. Te 4 uur kwamen wij te Mainz aan, bestelden onze koffers per pakwagen naar Frankfurt en reden met een Mieth-wagen naar Wiesbaden (met de hoededozen), waar wij te zes uur aankwamen, met vrij goed weer, hoewel wij het tevoren boven die streken geweldig hadden zien regenen. In de Quatre Saisons hebben wij twee zeer goede kamers. En in het algemeen schijnen wij daarin goed geholpen te worden, omdat wij dadelijk om twee kamers met drie bedden vragen. Spoedig ging het weer regenen, en alles was daar slik en plassen. Wij konden evenwel nog naar de winkelgalerij gaan. Alle waren zijn nog niet uitgekraamd. Spoedig ontmoette ik ons koopvrouwtje Schrijer van Darmstadt. In de Kurzaal merkten wij grote toebereidselen en de Kellner zei ons, dat er die avond groot Bal paré was ter ere van de verjaardag van de hertog, dat vreemdelingen daartoe alleen geadmitteerd werden in rok gekleed en met een permissiebiljet. Nu hadden wij noch het een, noch het ander, maar die vriendelijke jongen (de Kellner), die zeer veel op Ds. Hasebroek zijn vrouw geleek, bezorgde ons de permissie, ook om in onze jasjes te komen. Wij kochten ieder een witte das, kregen de hoed uit de hoededoos en stapten te 9 uur naar het Bal. Daar was in de grote zaal die magnifiek verlicht was (ook met een briljant Chassinet, waar op een altaar stond Wer Gerechtigkeit

[p. 9]

säet, ernet Liebe) een prachtige verzameling dames en heren, die, geaccompagneerd door het orkest, zongen den Herzog segne Gott (het God save the king), waarvan de gedrukte coupletten in de handen waren. Dat was treffend. Daarna begon het bal. Zeker honderd paren, die walsten enz. Intussen hadden wij de student Bol daar gevonden, een zeer aardige jongen uit de Oost. Wij gingen in de zaal naast de Kurzaal (benevens veel heren en dames) met ons vieren à la carte souperen. Alweer, zeer goedkope wijn. Het was er zeer briljant.

Hedenmorgen hebben wij het bezoek aan de bron, om de aanhoudende regen, moeten verzuimen. Wij zitten te ontbijten en dat slechte weer zal ons waarschijnlijk beletten om Die Platte te gaan bezoeken. Liever zullen wij vanmiddag spoedig voortmaken naar Frankfurt, en dan verder. Gij zoudt eens moeten zien hoe Wiesbaden weer toegenomen is. Een aantal huizen en paleizen is erbij gekomen. Het zou hier, of te Koblenz, inderdaad zaak wezen om eens voor enige weken logies te nemen. Heerlijke natuur, variatie, winkels, vreemdelingen, allerlei amusement (voor mij een interessante bibliotheek) en goedkoop leven. Wat zegt ge daarvan? Nu beste vrouwtje, lange brieven kan ik niet schrijven onder het praten met de heren, maar ik beloof u dikwijls te schrijven. Morgen hoop ik uw eerste te Frankfurt te vinden, waar ik ontzaglijk naar verlang. Telkens denk ik om u, om de twee kleintjes die met u zijn bij tante, om tante en alle vrienden. Veel complimenten aan allen. Adieu, beste vrouwtje, het blijft nog regenen.