Versteend zeewier

[p. 7]

Betoverd huis...

Betoverd huis met rode wingerdranken,
waarvan de vensters lang gebroken zijn;
een enkel stuk staat, scherp en wreed van lijn,
voor 't laatste lot beschermd door ruwe planken,

nog in een hoek van het vermolmd kozijn.
Wie 's nachts passeert, hoort het geluid van manke
voetstappen door een wildernis van klanken
een uitweg zoeken naar de rozentuin.

Ik heb als kind in dit vervloekte huis,
moe en verdwaald, een zomernacht geslapen,
in een hoek tussen het stoffig gruis,
en hoord' een kreupel been de planken schrapen.

Maar de maanlichtschaduw van een vensterkruis
sloop binnen om de kamer te bewaken.