Het Hoog-lied van den heyligen ende wijsen koning ende propheet Salomon

Het vijfde kapittel.

De Bruyd, also sy siet haer vriend van haer geweken,
Leyd dat op haere schuld, en sonden, en gebreken;

En klaegd haer angst, en druck, en swaer gevaer des doods:

Dan spreekt sy weer van hem met haere speel-genoots.

Op de wijse van den xxv. psalm.

1.

⁺ IK sliep, doch mijn herte waekte,
En mijn liefstens stem en woord
Klopte dat ik wacker raekte,
Doet mij open rechte voord,
Mijne suster, mijne Vrou,
Mijne duyf, vrij van gebreken,
Want mijn hoofd is vol van

+ De Kerke.
1. Ik sliep, doch mijn herte waekte, [ende siet] de stemme mijns liefsten die klopte [seggende] laet mij in mijne suster, mijne Vriendinne, mijne duyve, mijne onbevleckte, want mijn hooft is vol dous, ende mijnen hayr-lokken vol nacht-druppelen.

[p. 18]

 

 

dou,

 

En mijn natte locken leken.

 

 

 

2.

 

⁺ 'K heb mijn kled'ren los geregen,

 

Sal ik die weer om mij slaen?

 

'K heb mijn voeten schoon gekregen,

 

Sal ik die besoed'len gaen?

 

⁺ Siet mijn Lief trock sijne hand

 

Van het slot-gat mijner deuren:

 

Dies begon mijn ingewand

 

In mijn lijf van rou te scheuren.

 

 

 

3.

 

⁺ 'K stond dan op hem in te laten,

 

En de myrrhe drupte seer,

 

Als ik 't slot-gat aen ging vaten,

 

En liep by mijn ving'ren neer.

 

⁺ Ik ontsloot hem dan mijn deur,

 

Maer mijn Lief was al geweken,

 

Doen besweek ik van getreur,

 

Overmits sijn vriendlijk spreken.

 

 

 

4.

 

'K socht hem: 'k heb hem niet vernomen:

 

'K riep hem, 'kreeg geen woorden weer.

 

⁺ Maer ik sag de wachters komen

 

In de ronden hunner keer,

 

Daer ik raekte in gevaer

 

Swaer gewond en doorgesteken,

 

Ja de wachters hebben daer

 

Mijne sluijer afgestreken.

 

 

+ 2. Ik hebbe mijnen rock uytogen, hoe sal ik hem weder aentrecken; ik hebbe mijne voeten gewaschen, hoe sal ik die wederom besoedelen?

+ 3. Mijn Liefste trock sijne hand van het gat [der deure] ende mijn ingewand woelde om sijnent wille.

+ 4. Doe stond ik op om mijnen liefsten in te laten: ende mijne handen drupten van myrrhe, ende mijne vingeren van vloeijende myrrhye, die daer aen het handhaven van het slot was.

+ 5. Ik dede [de deure] voor mijnen liefsten open, maer mijn liefste was vertrocken, ende voorby gegaen: doe streek mijne ziele weg, overmits sijn spreken: ik sochte hem, noch en vond hem niet, ik riep hem, doch hy en andwoorde mij niet.

+ 6. De wachters vonden mij die in de stad omgaen, sy sloegen mij, sy doorwonden mij: ja de wachters op de mueren namen mijne sluijer van mij.

j.

 

5.

 

⁺ Ik besweer u Zions vrouwen,

+ 7. Ik beswere u gy dochters van Jerusalem, indien gy mijnen liefsten vindet, wat sult gy hem aenseggen: Dat ik krank van liefde ben.

[p. 19]

 

So gy mijnen Liefsten vindt,

 

Dat gy hem toch voor wilt houwen,

 

Dat de liefde mij verslind.

 

⁺ Wat is toch dijn echt-gesel

 

Schoonste vrou, Gods uytverkoren,

 

Wat toch meer dan iemand el,

 

Dat gy ons so hebt besworen?

 

 

 

6.

 

⁺ Merklijk komt hy uyt te steken:

 

Want mijn Lief is wit, en rood,

 

En hy draegt een blijklijk teken

 

In 't getal tien duysend groot.

 

⁺ En sijn hoofd is fijn verguld,

 

't Beste datter word gegraven,

 

En sijn locken sijn gekruld,

 

Ende swart gelijk een raven.

 

 

 

7.

 

⁺ Sijne ogen duyven-ogen,

 

Door de beken suyver-net,

 

Ja ook door de melk getogen,

 

In de kasze ingeset.

 

⁺ Sijne wangen, sacht als sij,

 

Sijn gelijk de tuynen-bedden

 

Vol gebloemt, en spezerij,

 

Die met alle kruyden wedden.

 

 

 

8.

 

Sijne lippen sijn te roemen,

 

Sijne lippen die sijn soet,

 

Als de witte leli-bloemen,

 

Druppend van der myrrhen-vloed.

 

⁺ Sijne hand een ring tresoor,

 

Die de Tharsis-steenen zieren:

 

Sijne borst een reyn yvoor,

 

Overtrocken met Saphieren.

 

 

+ De Maegden.8. Wat is dijn Liefste meer dan een ander liefste, gy schoonste onder de vrouwen? wat is dijn liefste meer dan een ander liefste, dat gy ons so besworen hebt?

+ De Kerke.
9. Mijn Liefste is wit, ende rood, ende draegt de baniere onder tien duysend.

+ 10. Sijn hoofd is als een klomp van het fijnste goud, sijne hayr-locken sijn gekruld, ende swart als een raven.

+ 11. Sijne ogen sijn als duyvenogen, by de water-beken, met melk gewaschen, als in de kasze ingeset.

+ 12. Sijne wangen sijn als een beddeken met spezerije [beset] gelijk de opstijgende bloemkens van kostelijke kruyden.
Sijne lippen sijn als lelien, die van vloeijende myrrhe druypen.

+ 13. Sijne handen sijn als gulde ringen, met den steen Tharsis gevuld: sijne borst is als reyn yvoor, met Saphieren gedeckt.

ij.

9.
⁺ Sijne beenen sijn pylaeren,

+ 14. Sijne beenen sijn als marmer-pylaeren, op voeten van het fijnste goud gegrond. Sijn aenschijn is als Libanon, uytverkoren als de Zederen.

[p. 20]

 

Die van marmer sijn geboud,

 

Die der voeten grond beswaren

 

Van het alderfijnste goud.

 

Libanon van aengesicht,

 

Als de Zed'ren uytgelesen.

 

⁺ En sijn mond vol soet bericht.

 

Ja hy is vol lieflijk wesen.

 

 

 

10.

 

Siet sodanig, lieve wijven,

 

Dochters van Jerusalem,

 

Is mijn Lief, en sal het blijven,

 

Siet dit alles is by hem.

 

⁺ Waer is toch dijn Lief gegaen,

 

Schoonste vrou in onse ogen,

 

Dat wy ook van-stonden-aen

 

Hem met dijn gaen soeken mogen?

 

 

 

11.

 

⁺ Siet mijn Lief is na de rijen

 

Van sijn lieven hof getreen,

 

Daer de soete spezerijen

 

Sijne bedden schoon bekleen,

 

Om daer in sijn wey te sijn,

 

En de Leeljen te vergaren.

 

⁺ 'K ben mijns Liefs, en hy is mijn,

 

Die daer weyd by leli-bla'ren.

+ 15. Sijn mond is vol soeticheyd. Ja hy is geheel vol liefelijkheden.
Sodanig is mijn liefste, ja sodanig is mijn lieve Vriend, gy dochters van Jerusalem.

+ De Maegden.16. Waer is dijn Liefste henen gegaen, gy schoonste onder de vrouwen? waer is dijn Liefste henen gekeerd, dat wy hem met dij mogen soeken?

+ De Kerke.
17. Mijn Liefste is in sijnen hof tot de beddekens met spezerijen gegaen, om inde hoven te weyden, ende om de lelien te versamelen.

+ 18. Ik kome mijnen Liefsten toe, ende mijn Liefste mij, die onder de lelien weyd.