Beschryvinge ende lof der stad Haerlem in Holland
(1628)–Samuel Ampzing–
AuteursrechtvrijIn Expeditionem Damiaticam Harlemensium.Quattuor excellis Harlemum nobile stellis,
Et cruce signaris, erectoque ense Ga naar margenoot‡ notaris.
Sanguineâ in parmâ, vicit vim virtus, & arma,
Cum rate serratâ patuetunt ostia lata
Nili, septenis fuerant quae clausa catenis.
Invia virtuti nulla est via suntque saluti
Fortibus, haud fraudi, sed victa pericula laudi.
Symon Sovius, Harl.
O Haerlem wijd vermaerd,, door Sterren, Kruyz, en Swaerd,
In eenen grond van bloed,, de magt week voor den moed,
VVanneer de Nijlsche re'e,, sich voor ons open de'e,
Als onse scherpe kiel,, op hunne ketens viel.
Voor moed en vromicheyd,, is alle weg bereyd.
De prijs en eren kroon,, is onder helden loon,
En't uytgestaen gevaer,, maekt onse kloekheyd waer.
Kom nu tot onse Stad, 'tbestormen onser wallen:Ga naar margenoot+
Wat? lieten wy den moed hier ook in't minst wel vallen,
En d'oude vromicheyd? Het Spaensch vergoten bloed
Het Spaensch hovaerdig hert heel anders tuygen moet.
Ons burger swichte niet, selfs niet wanneer met hopen
De ys're vyand quam de vesten af te lopen,
En stormde op de Stad, ja trock de wal te grond,Ga naar margenoot+
Alwaer ons moedig volk in hun slach-ordre stond.
Ons burger swichte niet, wanneer de kogels kleefden
Gedreven inde wal, dat 'taerdrijks gronden beefden
Door 'tdond'ren van't geschut, so dat elk een beducht
En wel verzaegd mogt sijn voor sulken kog'len vlugt.
| |
[pagina 160]
| |
Ons burger swichte niet, gelijk dan die daer vechten
Voor hunnen Godes-dienst, hun Vrijheyd, ende Rechten,
Maer gingen goedes moeds op hunnen vijand aen,
Om hem van hunne Stad en wallen af te slaen.
Ga naar margenoot+Hoe dickwils heeft ons wel de Spaensche hoop besprongen,
Maer sijn so weer begroet, dat sy de handen wrongen,
En vloden van de Stad? Hoe dickwils heeft hun haer
En swarte kop geweest of't niet dan bloed en waer?
Hoe dickwils sijnse wel van onse wal gesmeten,
Doorkorven, en doorhackt, dats' om genade kreten?
Hoeveel van dat gespuys, dat steeds so gierig haekt
En dorst na Christen-bloed, sijn hier om hals geraekt?
Hoe veel met onse spietz door-stoten, en door-regen,
Of hebben met het swaerd den laetsten klop gekregen?
Hoe veel sijn met ons roers en kogels doorgeboord,
En inde graft gestort, en in hun bloed versmoord?
Ga naar margenoot+Hoe veel sijn door't gedelf van menig Mijn bedrogen
Seer schricklijk inde locht in stucken opgevlogen,
En sijn op onse wal en vest so onverwacht
In d'hitte van den storm en aenval omgebragt?
Gelijkmen 'sSparens stroom door onse Stad siet vlieten;
So sagmen 'tSpaensche bloed voor onse Stad vergieten:
So dat de Spanjaerd noch voor ons wel schrickt, en vreesd,
En wel indachtig is dat hy-er is geweest.
Ga naar margenoot+Maer dit was noch al meer, dat wy uyt Stad selfs vielen,
Hem ook in sijn trenceen en tenten te vernielen,
En dreven hem met magt, en jaegden hem daer uyt,
En plonderden sijn heyr, en sijnen ganschen buyt.
Wast niet een kloek bestaen den vijand te verraszen
In sijne leger-ste? en op hem niets te paszen
Ook daer hy meester was? Te komen van den strijd
Na Stad met roof gelaen tot sijn oneer, en spijt?
Ga naar margenoot+Maer dit wast aldermeest, selfs quamen onse Vrouwen
Als mannen op de wal den vijand stucken houwen,
En gingen hem met vuer, met zulfer, peck, en teer,
Met sonderlingen moed, en wond'ren lust te keer.
Ga naar margenoot+O Kennau, vroome vrou! dij moetmen ere geven,
Gy die so menig stuck van kloekheyd hebt bedreven.
Heldin van't Nederland! gy gaeft dij op den tocht,
En socht den vijand selfs, daer hy dij niet en socht.
So heeft dan onse Stad ook desen roem verkregen
(Behalven dat voor lang ons naem de wijd gelegen
Gewesten is bekend) dat inden quaeden tijd
De vrouwen sijn als mans, ja leeuwen inden strijd.
| |
[pagina 161]
| |
Wat wil de Spaenjaerd dan? Wat mag hy toch beginnen?
Meynd hy de Bataviers met wapenen te winnen?
Mijn vriend, t'is hier te heet, dijn hoofd is veels te groot,
Man, Vrou, wie datter is, die sweren dij den dood:
Packt dij in tijds dan weg, laet Holland Holland blijven,
Raekt haere Vrijheyd niet; gy sult toch niets bedrijven:Ga naar margenoot+
God strijd voor Israel: dus stelt het op den loop,
Of raekt flukx om den hals: Spaensch bloed is hier goed koop.
|
|