Beschryvinge ende lof der stad Haerlem in Holland(1628)–Samuel Ampzing– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Petri Scriverii Lof-dicht Van't Lof ende de Beschrijvinge der Stad Haerlem, Door Samvel Ampzing, Burger ende Predicant aldaer. ALS Ampzing heeft gesocht sijn burgers te behagen, En t'enemael sijn dienst hun gunst'lijk op te dragen; Sprak: 'tis mij niet genoeg dat ik 't Woord Godes preek, En tot der Eng'len choor met mijne stemme breek: 'Twoord komt tot veelen niet, en loopt voor by haer oren; Veel willen na geen klagt en na geen smeken horen: [Folio ??4r] [fol. ??4r] En of schoon onse Kerk is groot en ruym van sael, So is dan noch die plaetz te kleyn voor altemael. Hoe veele worden ook door yver-sucht gedreven, En willen voor den Heer op hunne wijse leven! Laet alle door mijn pen gediend sijn, en gesticht, En houden sich aen mij en mijne pen verplicht. Ik wil dan onse Stad, en haere eerste palen, En al den waerden roem van haeren naem verhalen, De daeden die sy heeft in aller aengesicht Of hier, of hier ontrent, of buytens lands verricht. Dit sprak hy by sich selfs: en dan op dat de tijden Die noch te komen staen sich hier in ook verblijden, En dat dit altemael van allen sy bedacht, So heeft hy al dit werk in grooten vlijt volbragt. Nu konnen wy van Lem, en 't Huys van Haerlem lesen, En hoe hier 't Prinzen-hof der Graven plag te wesen; En hoe dat Diamant op Nili bracke kreek Voor hunnen sterken arm en kloeken moed besweek. En nu verwonde'ren wy haer liefelijke wegen, Haer lijftocht, haer gemack, haer lust, en haer zieraed Van boomen, wild, en veld, van duynen, see, en saed. En nu verwond'ren wy de konst van boeken-drucken, Een tack die Duytschland soekt van onse kroon te rucken, Waer me de Stad van Mentz haer naem so ruchtbaer maekt, So toch een dief die konst van ons hier heeft geschaekt. Daerom so heb ik ook, tot een voorseker teken, Mijn Kosters-Lauren-Kranz aen Ampzings werk gesteken, Het welke nu genoeg tot dese sake doet, So dat een yder ons die ere geven moet. VVy trachten dan de Jong te volgen naer behoren, En sijne stappen meest sorgvuldig na te sporen: En 't gene dat ik hier tot dese sake doe, Dat staet so Ampzing me van ganscher herten toe. Daerom so weet ik nau hoe hy sijn vlijtigheden En kostelijken tijd veel beter kon besteden, [Folio ??4v] [fol. ??4v] En sijne waere liefd en trouwe sucht met-een Meer tuygen aen de Stad, meer tuygen aen 't gemeen. So tracht hy dan het volk met sijnen mond te stichten, En ook met sijne pen een-yder te berichten, Op dat een-yder ook hem in gelijke trou Hem in gelijke liefd met recht gedenken sou. De stee van sijn geboort, de plaetze van sijn leven, Die heeft hem tot dit werk geport, en aengedreven; De liefde tot de eer van sijne lieve Stad Die jaegt hem dat hy loopt op dit gewenste pad. En dat met allen recht: VVant heeft Vlysses 't roken So graeg begeerd te sien van sijne stad, en koken; Sal Ampzing dan sijn lust in Haerlem niet versaen? En haeren roem en lof met meerder recht bestaen? So veel als Sparens-stad, so lustig van waranden, So vruchtbaer ende vet, meer is dan dorre stranden, En 't nest van Ithaca: so yverd hy te meer Tot lof van Kenemers, en sijner ouders eer. LEGENDO ET SCRIBENDO. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij