In Descriptionem Harlemi, à Clarißimo Viro
D. Samvele Ampzingio, Ibidem Ecclesiaste, concinnatam, Carmen Heroicum.
QVI Patriae leges & plebisscita tuetur.
Libertatis amans, contempto jure Tyranni,
Proque focus arisque mori, & decernere ferro
Pulchrum & dulce putat: trepidisque occurrere rebus
Qui satagunt, multoque animam cum sanguine fundunt,
Illos aeterna celebrandos laude fatemur,
| |
Et clypeo ornandos Argivo, & marmore dignos:
Atque adeo in caelis, aut caeli in parte locandos.
Sic Spartana fides, sic Codri heroica Virtus
Nubila tranavit pernicibus acta quadrigis;
Et Decijs quaesitus honos, natoque, patrique:
Nec non Attilium, Fabios, atque Hectora magnum,
Theseaque, & pressos terrarum mole Philenos
Sustulit in caelum pietas, & ad aethera fortes
Vexit amor Patriae, Laudumque immensa cupido.
Nec minimum meruere decus qui signa secuti
Thespiadum, fato eripiunt mortalia gesta,
Quique Cleantheas studijs impendere noctes
Invigilant, vitamque alijs producere scriptis.
Et pius ille labor Patriae qui dicere laudes
Ardeat, & cantu celebrare domestica facta.
Hanc tenuere viam fatis levioribus usi
Historiae pater, & tot vatum numen Homerus
Maeonides, & qui Grajis Musa Attica dictus
Socraticus Xenophon, & claro natus Holoro
Milciades, Crispusque, & Romae conditor alter
Livius, & doctae felix AEneidos auctor,
Bellaque in AEmathijs plusquam civilia campis
Qui cecinit, famamque astris aequavit Olympi.
At tibi, quem placido nascentem lumine vidit
Melpomene, Ampzingi, cui pridem Belgica Cleio,
Cui Phaebi cortina patet, sanctique recessus
Pieridum, haud minor est pietas, primordia gentis
Dicere, & antiquos Lemi memorare Penates,
Nam quanto dulcis Patriae tangaris amore,
Natalisque urbis, quae te de matre cadentem
Excepit, natumque tulit sub luminis auras,
Ingenij monumenta tui, chartaeque loquuntur;
Pieriusque labor, nullo delebilis aevo.
Nam licet ingentes ad sacra negotia curae
AEtneâ sub mole premant, animumque fatigent,
En sonti pro plebe preces, caelique potentes
| |
Sceptriferae claves, aut quos Ecclesia fasces
Sustulit, & clausi limen reseravit Olympi;
Diversumque trahant puri praeconia verbi:
Tu tamen & Patriae, & rebus caligine mersis
Sedulus incumbis, Lemi incunabula pandens.
Regalesque lares, & Sparni ad fluminis arces
Maenia, & antiquis habitatam regibus urbem;
Signaque, & annosae depingis brachia quercus,
Et scutum ense minax, Eois nobile stellis;
Heroumque genus Frisiorum, ad sceptra vocatos,
Serratamque ratem, & captivum in gurgite Nilum;
Bellaque victuris audes committere chartis.
Hinc laudum tibi surget honos, & gloria vivax,
Praemiaque aeternae contingent debita famae,
Macte esto Ampzingi caeloque attollere nomen,
Harlemvmqve tuam fastis, annisque sacrare;
Sic Patriae solvas quae debes munia vitae,
Grataque sic reddat, quam debet, Patria vitam,
Festaque post cineres celebrent Ampzingia cives.
Quod voveo & auguror
T. SCHREVELIVS.
|
|