Kleine gedichten voor kinderen

[p. 105]

Het onweder.

Hoe schoon schiet daar de bliksem neêr,

Hoe statig rolt de donder!

De wolken pakken saâm, of drijven heen en weêr,
Terwijl ik in dat al, geduchte Hemelbeer

Uw Majesteit bewonder.

[p. 106]

 

Nu is 't voorbij: een frissche lucht

 

Omringt mij, waar ik ga, en doet de vogels zingen,

 

Ik zie een nieuwen glans op boom en veld en vrucht,

 

Maar, eeuwig god! Gij blijft geducht,

 

Zelfs in Uw zegeningen.

 

* * *

 

Wat zie ik, kaatje! hoe, gij beeft?

 

Ach, wil daar nooit voor vreezen!

 

't Is een geschenk, dat god ons geeft,

 

En daarom, lieve meid, moest kaatje dankbaar wezen.