Gedichten uit de verschillende tijdperken der Noord- en Zuid-Nederlandsche literatuur. Deel 2. 1ste en aanvang der 2de helft van de XVIIe eeuw

[p. 477]

De beroemde engelenrei uit den Lucifer.

[Slot van het 1^e Bedrijf van Vondels Treurspel; zie bl. 461.]

 

Zangh:

 

Wie is het, die zoo hoogh gezeten,

 

Zoo diep in 't grondelooze licht,

 

Van tijt noch eeuwigheit gemeeten

 

Noch ronden, zonder tegenwight

 

By zich bestaet, geen steun van buiten

 

Ontleent, maer op zich zelven rust,

 

En in zijn wezen kan besluiten

 

Wat om en in hem, onbewust

 

Van wancken, draeit, en wort gedreven,

 

Om 't een en eenigh middelpunt;

 

Der zonnen zon, de geest, het leven;

 

De ziel van alles wat ghy kunt

 

Bevroên, of nimmermeer bevroeden;

 

Het hart, de bronaêr, d'oceaen

 

En oirsprong van zoo veele goeden

 

Als uit hem vloeien, en bestaen

 

By zijn genade, en alvermoogen,

 

En wijsheit, die hun 't wezen schonck

 

Uit niet, eer dit in top voltoogen

 

Palais, der heemlen hemel, blonck;

 

Daer wy met vleuglen d'oogen decken,

 

Voor aller glansen Majesteit,

 

Terwijl we 's hemels lofgalm wecken,

 

En vallen, uit eerbiedigheit

 

Uit vreeze, in zwijm op 't aenzicht neder?

 

Wie is het? noemt, beschrijft ons hem,

 

Met eene Serafijne veder.

 

Of schort het aen begrijp en stem?

 

Tegenzang:

 

Dat 's Godt. Oneindigh eeuwigh Wezen

 

Van alle ding, dat wezen heeft.

 

Vergeef het ons; ô noit volprezen

[p. 478]

 

Van al wat leeft, of niet en leeft,

 

Noit uitgesproken, noch te spreecken;

 

Vergeef het ons, en schelt ons quijt

 

Dat geen verbeelding, tong, noch teken

 

U melden kan ghy waert, ghy zijt,

 

Ghy blijft de zelve, alle Englekennis

 

En uitspraeck, zwack, en onbequaem,

 

Is maer ontheiliging, en schennis:

 

Want ieder draeght zijn' eigen naem,

 

Behalve ghy. Wie kan u noemen

 

By uwen Naem? wie wort gewijt

 

Tot uw Orakel? wie durf roemen?

 

Ghy zijt alleen dan die ghy zijt,

 

Uw zelf bekent en niemant nader.

 

U zulx te kennen, als ghy waert

 

Der eeuwigheden glans en ader;

 

Wien is dat licht geopenbaert?

 

Wien is der glansen glans verscheenen?

 

Dat zien is noch een hooger heil

 

Dan wy van uw genade ontleenen;

 

Dat overschrijt het perck en peil

 

Van ons vermogen. wy verouden

 

In onzen duur; ghy nimmermeer.

 

Uw wezen moet ons onderhouden.

 

Verheft de Godtheit: zingt haer eer.

 

Toezang:

 

Heiligh, heiligh, noch eens heiligh,

 

Driemael heiligh; eer zy Godt.

 

Buiten Godt is 't nergens veiligh.

 

Heilig is het hoogh gebodt.

 

Zijn geheimenis zy bondigh¹.

 

Men aenbidde zijn bevel.

 

Dat men overal verkondigh'

 

Wat de trouwe Gabriël

 

Ons met zijn bazuin quam leeren.

 

Laet ons Godt in Adam eeren.

 

Al wat Godt behaeght, is wel.

1 Verbindende.