Gedichten uit de verschillende tijdperken der Noord- en Zuid-Nederlandsche literatuur. Deel 2. 1ste en aanvang der 2de helft van de XVIIe eeuw

O Kersnacht.

[Rey van Klaerissen uit den Gijsbrecht.]

O Kersnacht, schooner dan de dagen,

Hoe kan Herodes 't licht verdragen,

Dat in uw duisternisse blinckt,

En wort gevierd en aengebeden.

Zijn hoogmoedt luistert naer geen reden,

Hoe schel die in zijn ooren klinckt.

Hy poogt d'Onnoosle te vernielen,

Door 't moorden van onnoosle zielen

En weckt een stad- en lantgeschrey,

In Bethlehem, en op den acker,

En maeckt den geest van Rachel wacker,

Die waeren gaet door beemt en wey:

[p. 337]

 

Dan na het westen, dan na 'et oosten.

 

Wie zal die droeve moeder troosten;

 

Nu zy haer lieve kinders derft?

 

Nu zy hun ziet in 't bloed versmooren,

 

Vergaen, die naulix zijn geboren,

 

En zoo veel zwaerden rood geverft?

 

 

 

Zy ziet de melleck op de tippen

 

Van die bestorve en bleecke lippen,

 

Geruckt noch versch van moeders borst;

 

Zy ziet de teere traentjes hangen

 

Als daeuw, aen druppels op de wangen:

 

Zy zietze vuil van bloed bemorst.

 

 

 

De winckbrauw deckt nu met zijn booghjes

 

Gelokene en geen lachende ooghjes,

 

Die straelden tot in 's moeders hart,

 

Als starren, die met haer gewemel

 

Het aenschijn schiepen tot een hemel,

 

Eer 't met een' mist betrocken werd.

 

 

 

Wie kan d'ellende en 't jammer noemen,

 

En tellen zoo veel jonge bloemen,

 

Die vroeg verwelckten, eerze noch

 

Haer frissche bladeren ontloken,

 

En liefelijck voor yder roken,

 

En 's morgens droncken 't eerste zogh?

 

 

 

Zoo velt de zein de korenairen;

 

Zoo schudt een buy de groene blaeren,

 

Wanneer het stormt in 't wilde wout.

 

Wat kan de blinde staetzucht brouwen,

 

Wanneerze raest uit misvertrouwen!

 

Wat luidt zoo schendigh dat haer rouwt!

 

 

 

Bedruckte Rachel! schort dit waren;

 

Uw kinders sterven martelaren,

 

En eerstelingen van het zaed,

 

Dat uit uw bloed begint te groeien,

 

En heerlijck tot Gods eer zal bloeien,

 

En door geen tiranny vergaet.