Gedichten uit de verschillende tijdperken der Noord- en Zuid-Nederlandsche literatuur. Deel 2. 1ste en aanvang der 2de helft van de XVIIe eeuw
(1852)–J.A. Alberdingk Thijm–
AuteursrechtvrijDe Waereld.[Uit het gedicht van den Mensch door Willem van den Nieuwelandt - zie bl. 231.] Haer cracht verslindt veel meer dan een verhonghert dier,
Sy snijdt gelijck een sweerdt en brandt ghelijck een vier,
Sy vlieght gelijck den windt, en waer sy set haer voeten
Maeckt alle reden plaets, en druck comt haer ontmoeten.
De prickelingh des vleesch, gelijck haer trouw vriendinn,
Plaeght oock de lieve jeught als eene vyandinn',
Die, als sy ons laet sien de schoone blonde vlechten,
Doet sy ons jonck gemoet in haere stricken hechten:
Ons sielen sy berooft, door 't lieffelijck ghelaet
En weckt den geest tot vreught gelijck den daghenraet.
Al schijnt sy sacht van schijn, en lieflijck om t' aenschouwen
Haer hert is vreet en quaet, wel weerdigh om te grouwen.
Soo is de wereldt oock die niet dan schijn en heeft,
En, voor ghewenste vreught niet dan verdriet en gheeft:
Die niet dan rust en thoont daer haer die is benomen;
Die siel en lichaem rooft van die tot haer wilt comen.
| |
[pagina 269]
| |
Sy is 't geschildert graf, van buyten schoon verciert,
En binnen vuylen stanck, vol wormen en ghediert,
Een rijckelijck geschenck, begheert met groot verlanghen,
Maer binnen vol venijn van padden en van slanghen:
Een recht vervalscht ghelasGa naar voetnoot1, waerin ghy meynt te sien
De volheyt van de vreught die sy doet van u vlien.
Die rust van haer begheert, gheeft sy veel moeyt en sorghen.
Die eer van haer begheert, daer blijft sy voor verborghen.
Die haer om rijckdom dient, sendt sy veel ongeluck.
Die vreught van haer versoeckt benaut sy door den druck.
Die om haer hulpe roept, die weyghert sy haer handen.
Die van haer 't leven wenscht, die doodt sy met veel schanden.
Dient haer! en volght haer naer! bemint haer! hebt haer lief!
Koopt haer, op pant van eer! soeckt haer, tot u gerief.
Loopt, daer fortuna woont, stoot haeren winkel open!
Zoo vindt ghy daer bedrogh, vol schandelijck wanhopen;
Ten eynde, dat ghy soeckt, dat vindt ghy voor gewis,
Want ghy recht werreld soeckt daer rechte werreld is.
|
|