Gedichten uit de verschillende tijdperken der Noord- en Zuid-Nederlandsche literatuur. Deel 2. 1ste en aanvang der 2de helft van de XVIIe eeuw

Verval der Kerk.

[Door I. de Bruyne (zie bl. 214), uit zijn dicht ‘aan M^r. Willem Teellinck, getrouwe man Gods, ende ware bedienaer van sijn ghemeente; op dit selve bouck’ (den Zeeuschen Nachtegael).]

Hoe Jesu vvaerde Bruyd, hoe zijn dus all' uvv leden
Ont-zenuvvt en ontvleescht, van boven tot beneden?

[p. 220]

 

O hemelsch Coningin, ô schoonste van der aerd,

 

VVat heeft dees onghestalt dus binnen u ghebaert?

 

VVaer is nu het corael van u beroosde vvanghen,

 

Die nu als grauvv van asch dus leelick neder-hanghen?

 

VVaer is u goud-cieraed, vvaer is u svvaenigh kleed?

 

Ah, Moeder, ah-ah-ah, hoe sien ick dus uvv leed!

 

All' uvv soet wonder-schoon, de hemel van der aerde,

 

Ont-luystert van sijn glans, ont-kleed van alle vvaerde,

 

Is nu, eylaes ghevveest! Ick sien uvv gantsch ghelaet

 

Vergalt met bitter-gheel, dat uyt uvv milte slaet.

 

De borst, dat schoon yvoor, die eertijts plach te gheven

 

Een Arabierschen oogst van zoeten reuck, ghedreven

 

Door al des vveerelds ront (het leven van het hert,

 

VVanneer een bangh ghemoet by-naer ont-levent vvert)

 

Blaest nu een stercke lucht, ghevvrot in d'etterbuylen

 

Van vuyle longher-sucht, daer van ghy heen gaet druylen,

 

Als een bloed-loose schim, van jeughd en cracht ontmerght,

 

Daer voor een yder mensch sijn aenghesicht verberght.

 

VVat raed, mijn teere zorgh, vvaer salmen yet vves vinden,

 

Dat dit voort-kruypend' quaed mocht stremmen off verslinden?

 

En isser voor dees smett' nu nerghens eenigh kruyd,

 

Int Oosten off in 't VVest, in 't Noorden off in 't Zuyd?

 

Can niet des Sihors loop, die pratte Phratsche vloeden

 

Van 't Aramiersche volck, u van de doot behoeden?

 

Heeft nu gheen heylsaam kracht Bethesdas vvater-bad?

 

Off is er oock gheen hulp in het Jordaensche nat?