Gedichten uit de verschillende tijdperken der Noord- en Zuid-Nederlandsche literatuur. Deel 2. 1ste en aanvang der 2de helft van de XVIIe eeuw

[p. 190]

A.M.D.G.
Inleiding tot de ‘Beschrijvinghe van het lijden Christi’.

[Sonnet van Justus Hardewijn, Pr.; zie bl. 21.]

Hoe? sal verslunssen¹ dan de blom van mijne jeughdt,

[En] singhen [nimmer] 'tlof van dijnen hooghen naeme?
Hoe? en zal mijnen gheest niet wesen eens bequaeme

Te condighen op d'aerd' wat Ghy, mijn Godt, vermeugdt?

Hoe, zal der oock gheen eeuw' van my vermonden² deughd,

Om dat ick U bepoogh te wesen aenghenaeme,
En dienen U, mijn God, met siel en met lichaeme,

U achtend' [,U-]alleen, mijn blijschap en mijn vreughd?

Ha, Godt! my dit ghedooght, dat ick U eens magh singhen,
En loven t'allertijd U boven alle dinghen,

U, die my met U liefd' hebt t'eenemael door-blaeckt.

Wil dan, mijn sinnen al, o Schepper, comt gheleyden,
Die hier al aen dit Cruys hun sullen gaen vermeyden,

Daer alle mijn randtsoen moest wesen aen ghemaeckt³.

1 Verslensen.

2 Vermelden.

3 Waar heel mijn losprijs aan moest uitgewerkt worden.