Gedichten uit de verschillende tijdperken der Noord- en Zuid-Nederlandsche literatuur. Deel 2. 1ste en aanvang der 2de helft van de XVIIe eeuw
(1852)–J.A. Alberdingk Thijm–
AuteursrechtvrijDroncken Claes.[Uit het Esbatement van vier personagien: droncken Claes, felle Griet, Heyn de duyuel, Meester Steven, (April 1620), door ‘Hendrick Fay-d'Herbe, die voor diuise schrijft Selden rust,’ fakteur van de Kamer, vermeld bl. 137.]
Droncken Claes al droncken begint:
'K heb al den dach gepoeyt van Bachus edel sap...
Maer lacen... met ondanck lietGa naar voetnoot1 ick mijn beste cap,
Veruloeckt moet sijn het spel, d'welck my wou tegenloopen,
Mocht ick vreken mijn leet, ick sou hem t'vel afstroopen..
Die my brocht aen den dans, daer ick om ly den last.
K' wed met mijn felle Griet, ben ick weer onweert gast,
Want sy sal berstten wt, soo quade wijnen pleghen,
Wel ick sien ginder licht, slaet gacy sy comt my teghen,
Om my te haelen t'huys, dit gaet noch lieflijck toe!..
| |
[pagina 142]
| |
Felle Griet:
DoeghetGa naar voetnoot2 ghy droncken beest, soo vol gelijck een koe,
De straet is v te cleyn, hout v recht op v voeten.
Claes:
Wat sou ick peysen dat ghy my hier sout ontmoeten...
Ick waer noch wel geraeckt, hadt ghy die moeyt gespaert.
Griet:
Wel hoe verstaen ick dit? flockx my terstont verclaert
Waer uwen mantel is, daer ghy heen me ginckt proncken?
Claes:
Och hoort mijn Grietken lief, k'en heb hem niet verdroncken,
Maer hoe 't geuaren is, ick u recht seggen sal.
En sijt doch niet gestoort, maer t'is een ongeual.
Want Heyn onsen compeer ginck my te vooren legghen,
Een speelken, t'heet ghereyGa naar voetnoot3, k'en cost hem niet ontsegghen,
En soo ghy selfs wel weet, ick had seer luttel gelt,
Want met de derde reys was 't altemael verspelt,
Dies ick om weder vraeck, en t'verlies te beletten.
By gebreck van meer gelt, den mantel moest by-setten,
Daerom moet ghy my betGa naar voetnoot4 een ander tijt versien,
Soo word ick niet beschaemt onder de vremde lien.
Griet
(lapt den lanteren op sijn bachuys):
Versien ja, soo, soo, soo, ghy deugh-niet weert om haeten,
Ghy schelm, ghy ghuyt, ghy sout den mantel achter-laeten,
En t'huys ly ick gebreck met mijn cleyn schaepen teer,
K' sal v verleeren wel, gaet suldy, drinckt noch meer:
Hout! proeft mijn sleutels oock, mijn voeten en mijn handen,
En comt noch sonder seyl dus t'huys, foy u der schanden!
Dan slaen ick u noch baet, en stellent u betaelt.
Claes:
Och Grietken lieue vrou, dit 's bitterlijck onthaelt,
K' en hads u niet betrout, dat ghy my dus sout toeuenGa naar voetnoot5;
Hout die gerechten t'huys, k'en wilse niet meer proeuen,
Ick beter my voortaen, daerom niet meer en claecht.
Griet:
T' is wel gebetert jaet, waer t'mijnent t'schip geuaechtGa naar voetnoot6,
Ghy sult my noch met leet het leuen doen verliesen.
| |
[pagina 143]
| |
Claes:
T' janGa naar voetnoot7! dat waer mijn geluck, ick mocht een ander kiesen,
En leven dan in vre, dit is elcx beste lot.
|