Gedichten uit de verschillende tijdperken der Noord- en Zuid-Nederlandsche literatuur. Deel 2. 1ste en aanvang der 2de helft van de XVIIe eeuw
(1852)–J.A. Alberdingk Thijm–
AuteursrechtvrijDe poezij.[Oda (1621), aan Zacharias Heyns (zie GED. bl. 346), bij zijne vertaling der werken van Guillaume de Salluste du Bartas, geb. 1544, † 1590, (zie bl. 97), door den dichter, ter spreuk voerende: De dood doet leven.] Wt den Hemel is gheboren,
d'Heyl'ghe Poësi verkoren,
Heynsi, maer uyt menschen niet;
't Is een gave van den Heere
Die hy sonder sweetGa naar voetnoot1 of leere
Heym'lick in ons herte schiet.
Daer en helpt gheen vroegh op wesen
Daer en baet gheen vlytigh lesen
Daer niet gheld goed onderwijs
Als God self [niet] gaet te wercke,
| |
[pagina 136]
| |
En van ons hert maeckt een Kercke
Daer hy singt syn lof en prys.
Als dan God begint te singen
Door een mensch (ô vreemde dingen!)
Selve synes naemes lof,
Comen voort alsulcke stemmen
Die het hert' in vreughd doen swemmen,
En niet smaken naer het stof.
O gheluckigh wel gheboren
Die van Gede is verkoren
Om te singhen syns naems eer,
Om, door kracht van 't Hemels Oosten,
Droeve herten te vertroosten,
En te leeren goede leer!
Of hy schoon hier op der eerden
Is als slyck van gheender weerden,
Is der dwasen schimp en spot,
Of hem hier niet word ghegheven
Goud noch silver om te leven,
Synen grooten loon is God.
|
|