Gedichten uit de verschillende tijdperken der Noord- en Zuid-Nederlandsche literatuur. Deel 2. 1ste en aanvang der 2de helft van de XVIIe eeuw

De Papegay en den Vos.

[Fabel van AEsopus door Vondel berijmd: zie de zelfde, in de taal van de XIII^e E., GED. bl. 63. Oors. sp.]

Den klapper Papegay opt opperste' eender eycken
Met vette roof gelaen, kon Reynaert¹ niet bereycken,

Dies hongrigh nae de kaes die zy genepen had

Met haren krommen beck, bedrieghlijck tot haer trad.

Gheluck (riep hy) gheluck! o wiens ghemaelde veeren
Al d'andre voglen wijt in zuyverheyd passeren,

Indien u schoonheyd met t'wel-klinckende gheluyd

Van singhen waer ghepaert, ghy waert de braefste bruyt

Van al dat licht-ghewieckt met uyt-ghebreyde schachten
De dunne locht door-snijd en 't aerdrijck gaet verachten.

De Papegay door 't lof beweeght in hare ziel

Stack óp een heesche keel, dies haer de kaes ontviel;

Die 't slimme Reyntiën nam; en leerden d'hooghgezeten
Bedroghen vogel zoo wel zinghen voor zijn eten.

‘Zulcx is der vleyers kunst, die van de wijste man,

Als hy haer 'toore leent 'tghehoor betoovren kan:

Schoon woorden geven zy, waer doorze hem² achterhalen,
Wanneer hy die op 't dierste int reeck'nen moet betalen.’

1 (Zie GED. bl. 39.)

2 (Spreek uit ‘doorzem’.)