Gedichten uit de verschillende tijdperken der Noord- en Zuid-Nederlandsche literatuur. Deel 2. 1ste en aanvang der 2de helft van de XVIIe eeuw
(1852)–J.A. Alberdingk Thijm–
AuteursrechtvrijDe leelijke vrijer.[‘Beste moer met haer Nichte’, door Bredero. Zie bl. 49. Stem: Den Admirant, den Admirant.] Ick bin vervaert veur Heyntjeman,
Ick bin vervaert, etc.
Ay Besje! rater Weyntjen an,
Die hetty lief, die hetty lief,
Ick binder liever een eyntje van,
As by de briefGa naar voetnoot1.
Siet! wat sen harsebeckenGa naar voetnoot2 maeckt,
Siet! wat sen, etc.
Dat t' elckens varsche gecken maeckt,
En 't valt hem licht, en 't valt hem licht
Als hy slechts dwarsche trecken maeckt
Met zijn gesicht.
| |
[pagina 76]
| |
Sen asingt dat speult spullen vlackGa naar voetnoot3,
Sen asingt dat etc.
Die kop is hum op rullen strackGa naar voetnoot4,
Hy breect veul wijnts, hy breect veul wijnts,
O! 't is ien rechte bulle-back,
Hy hoeft gien grijns.
Men zieter so veul datjes in,
Men zieter so veul etc.
Men zieter sprootjes en wratjes in,
Och 't is so milt! och 't is so milt:
Men zieter honckjes en katjes in,
En watje wilt
Besje, seght ongseGa naar voetnoot5 naeyster Tiet,
Besje, segt ongse, etc.
Datse na ien goet maysterGa naar voetnoot6 siet,
Die 't ongs iens kuystGa naar voetnoot7, die 't ongs iens kuyst;
't Is best datmen 't in plaeyster giet,
So hebmetGa naar voetnoot8 juyst.
En steltet in de Warmestraet,
En steltet in de, etc.
By hem die dus zyn armen slaet,
En leelijck kijckt, en leelijck kijckt;
'k Wet as hy wat by Harmen staet,
Dat hy 't gelijckt.Ga naar voetnoot8
'k Wouw ick hum iens na 't leven had,
'k Wouw ick hum, etc.
En dat hy hoogh verheven sat;
Ick acht de lien, ick acht de lien,
Die souwen daerom geven wat,
Om hem te sien.
De maysters, Besje, op de Kolck,Ga naar voetnoot9
De maysters, etc.
Die meugen hum huyren tot ien Tolck,
Hy klapt uytheems, hy klapt uytheems:
| |
[pagina 77]
| |
Of laten hum sien voor al het volck,
Wangt 't is wat vreems.
Ey lieve Besje! sus, swijght stil,
Ay lieve Besje, etc.
Ick wou dat jy jou mongt wat hil,
Hoe quelje mijn! hoe quelje mijn!
't Sel, of men sin op hylicke vil,
Gien Heynje zijn.
|
|