Den Cleefschen Pegasus
(1654)–Maria-Margareta van Akerlaecken–
Auteursrechtvrij
[Folio C3v]
| |
En can verhalen,
't Geen 'k in u Zalen,
Van vreughden sagh.
Ick doen verheven,
Soo langh 'k sal leven,
Gedencken magh.
Want ick bevonde,
Al op dien stonde,
O Keur-Vorstin,
Hoe ghy mijn achte,
In u gedachte,
En hoogen sin.
Om dat ghy mede,
My oock deed trede,
daer handt aen handt,
Met u seer schoone,
die doch de Croone
Ter werelt spandt.
door hoogh van Staten,
Iae boven maten,
In schoonheijt claer,
Sacht van manieren,
Meed goedertieren,
Zijt ghy voorwaer,
Oock seer Oodtmoedigh,
Waer door ghy goedich,
U Godt hoogh mindt,
Jae in geen Lande,
m 'U cloeck verstande,
Voorwaer niet vindt.
Waerom met vresen,
Ick heel moest weesen,
'k dacht met der daedt,
doen 'k hadt de Eere,
Van soo een Heere,
Door u Genaedt.
d' Keur-Vorst verheven,
En daer beneven
d' Graef Waldeck mee,
Sijn Gemalinne,
Schoon cloek van sinne,
Was oock ter stee.
't Vrouwlijn Nassouwe,
Condmen aenschouwe,
Haer schoonheyts glans,
Ende Heer Spane,
Die deed mijn gane,
Meed aen dien dans.
Ick dacht is 't droome,
Dat ick hier koome,
Aen dees genaet,
daer groote Prince,
Wel om soud winsche,
Vroegh ende laet,
Nu bidt ick mede,
daer moght doch hede,
Sijn ingestelt,
Om 't allen tijde,
Met herten blyde,
't Worden vertelt.
Gelijck tot Roomen,
Soo 'k heb vernoomen,
Een Reuse was,
Waer door 't quam vele,
d'Olimpsche spele,
Men noch af las.
Meed is versonnen,
End eerst begonnen,
dden Cousebandt,
By d'Engels Coningh,
ddie m'in syn crooningh,
By hem noch vandt.
| |
[Folio C4r]
| |
En't dansen blyde,
Was in voor tijde,
d'Oorsaeck neemt acht,
Hy deed meed schrijven,
Om dat soud blijven,
In langh ghedacht.
Men niet moet dencken,
Quaet om te crencken,
Syn naesten soet,
Of men mach spreecken,
Die denckt quay treecken,
Is selfs niet goet.
'k Bid Keur-vorstinne,
Steldt meed wat inne,
Tot Lof u Staet.
Waer door u Name,
Seer kloeck bequame,
Noyt niet vergaet.
Dat groote Vrouwen,
Oock mogen houwen,
Voor haer een glans,
Hun wapens cieren,
Als met Laurieren,
Soo wel al d' Mans.
Dan doet ghy blijcken,
Aen jegelijcken,
U Geest seer cloeck,
Van u bedrijven,
Sal men dan schrijven,
In mennich Boeck.
'k Bid Keur-Vorstinne,
Door cloecke sinne,
Ten goede houdt,
Ick dese reyse,
d' Ordre te eyse,
Ben alsoo stoudt.
Dit is gemaeckt al op dien dagh,
Men den Keur-Vorst verjaren sagh.
Dit gemaeckt binnen Cleve, den 16. Februarij 1652.
Mijt, Strijt, Lijt Nijt:
Vryheyt, Blyheyt.
 | |
[Folio C4v]
| |
Op de Veersen hier voor gemaeckt.DEes Veersen syn gemaeckt dien dagh,
Men den Keur-Vorst verjaeren sagh,
Maer ick en hebt gheweten niet,
Op wat tijdt dat het was gheschiet.
Want ick had anders op dien tijdt,
Geweest van herten heel verblijdt:
Waerom Nateur door my wel moght,
Hebben een aerdich Dicht gewrocht,
En dat wel om dien weerden dagh,
Men soo een Vorst ghebooren sagh,
Van hoogh en cloeck en goet van aerdt,
Om met Orangien 't syn gepaerdt.
Waer by meed allen Deughden Reyn,
Te vinden syn end cloeck van Breyn,
Ia allen Schoonheyt oock gewis,
Soo schoon als een Goddinne is.
Ick wens hier meed den Keur-Vorst mach,
Geluckich leven dagh op dagh,
Dat hem doch Godt van Jaer tot Jaer,
Gestadich in gesontheyt spaer,
Ende als hy van de werelt scheyt,
By Godt d'Eeuwige saligheyt.
| |
[Folio C5r]
| |
Noch op de selve Veersen.
DIts meed ghemaeckt den selven dagh,
Als men Prins Maurits comen sagh,
Vyt 't Graefschap Siegen wel bekent,
Daer hy vier Maenden was ontrent,
End een goedt Werrick had ghedaen,
Daer hy groot Lof door moet ontfaen.
Dat Landt woude hy maecken vry,
Heel suyver vande Toovery,
Waer door hem komt die groote Croon,
Iustici toe geleydt tot Loon.
Maer dit is hier alleen gheseght,
Van die Iustici doet te Recht,
Want men die dan een Croone steldt,
Die goedt Recht doet en geen geweldt,
Iae allen dingen wel beproeft,
End niemandt niet t' onrecht bedroeft,
Dus men wel onder soecken moet,
Op dat yemandt geen onrecht doet,
Want Godt den Heer noch boven al,
Doch dese ondeught straffen sal.
Siet wat dien Prins Nassau hier dee'd,
Dat syn gemoet soudt syn te vree'd,
Waerom hy haer belijd'nis sondt,
Daer men die Rechten wel verstondt,
| |
[Folio C5v]
| |
Oock met een onpartidicheyt,
Het Recht te recht werdt uyt-geleyt,
Daer niemandt haet noch liefde dreef,
Maer Recht uyt Recht Sententi schreef.
Eer hy die Toovery seer groot,
Woud straffen met een sware doodt,
Heeft haer Sententy noch versacht,
En met het Sweerdt ter Doodt ghebracht
Daer men te voren in dat Landt,
Had Toovenaers altijdt verbrandt.
Dus Nassau wel die Croon toe coemt,
Die medelijden wordt ghenoemt.
Maer voor syn Vorst in Trouwicheyt,
Moet hem noch grooter syn bereydt.
Mijt. Strijt. Lijt. Nijt:
Vryheyt, Blyheyt.
Dit ghemaeckt binnen Cleve, Den 16. Febr. 1652.  |
|