Den Cleefschen Pegasus
(1654)–Maria-Margareta van Akerlaecken–
AuteursrechtvrijOver Haer Schoonheyt ende Naersticheyt.O Schoone Keurvorstin, u moet men hooghlijck prijsen
By allen Vorsten groot, en seer veel Eer bewijsen.
Iae meer als eenige Vorstinnen is geschiet,
Om ghy te boven gaet vele Vorstinnen siet.
| |
[Folio C2v]
| |
Door u Sachtmoedicheyt end' Wijsheyt uyt gelesen,
Waer meed' Natura heeft haer groote Cunst bewesen,
't Schijnt sy haer gaven al te samen heeft gespaert,
Om dat die souden syn by u alleen vergaert.
Cleopatra zijt g'in regeringh te gelycken,
In Eerbaerheyt hoeft ghy u Lucreti niet te wijcken,
En naersticheyt daer by als ick bevondt soo ras,
Als ick ô Keurvorstin op 't Hoff al by u was.
Doen ick had de genaedt met u Vorstin te spreecken,
Hebt ghy met goudt end' zijd gestadich sitten steecken.
Waer meed' ghy jeder mensch seer goedt exempel geeft,
Dat m'altijdt cloeck moet syn, soo lange als men leeft.
U schoonheyt noch daer by waer in ghy gaet te boven,
Helena daerom dat men u noch meer moet loven,
Waerom dat Troyen heel end al brande tot asch,
Maer seecker haer schoonheyt quam niet met al te pasch.
Nochtans was sy soo schoon dat den Keyser verheven,
Carolus Quinius, die soo Christelijck was van leven,
Liet naer een Meester cloeck van swarte cunsten sien,
Vraechden hem of het niet lichtelyck cond geschien,
Dat hy Helena soud eens connen wel aen schouwen,
Die men in schoonheyt hieldt verd boven ander Vrouwen,
Soo sy in't leven had geweest end' oock ghegaen,
Ia seyd de Meester doen maer gy moest schrick uyt staen.
Van Geesten groot en swaert soud meed' niet mogen spreken,
Noch om sien gantslijck niet of sy souden gaen breken,
U Christelijcken hals, dus Keyser voor u siet,
Soo ghy Heleen wilt sien soo naeckt u groot verdriet.
den Keyser seyde wel 'k sal myn voor 't spreecken wachten,
Voor't om sien meed' daer by door seer stercke gedachten,
Als ic haer schoonheyt maer te deeg aenschouwen magh,
Gelijck sy in haer tijdt te gaen en wand'len plagh.
Siet hoe dien Keyser hier ginck grootelijck betoonen,
Dat hy seer geerne sagh een Vrouw uyt muntent schoone,
Dewijl hy om een Vrouw die overlangh was doodt,
Stelde Lichaem en Ziel in Hels perijckel groot.
Wat moyten soude wel dien Keyser nu beginnen,
Dat hy in't leven was om soo een Keurvorstine;
| |
[Folio C3r]
| |
Te sien end' spreecken meed' u schoonheyt en verstant,
Wiens g'lijc men inde werelt voorwaer niet veel en vant.
O Schoone Keurvorstin 'k bid wilt myn pen vergeven,
dat sy soo cleyn hier heeft u schoonheyt groot geschreven;
Maer 'k hoop Keur-Vorst Doorlucht sult aensien goeden wil,
Anders soo soud myn pen wel moeten swijgen stil.
Voorts Genadighste Vrouw bedanck ick u noch seere,
dat ghy bewesen hebt aen mijn soo grooten Eere,
By den Oversten Ziel gaeft ghy my soo een glans,
End stelde my gelyck neffens Juffer Scheurmans.
Mijt. Strijt. Lijt. Nijt:
Vryheyt, Blyheyt.
Dit ghemaeckt binnen Cleven den 1. Decemb. 1651. |
|