Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 518]

[1015] Critische massa^(aant.)

Omhelzing in het zwart bij het passeren.
Een onderons voor alle twee te snel.
Mijn hoed hopeloos weg. De hemel schel,
waartegen schuin de straat aan het omkeren.

Wij nochtans bij elkander persisteren
op staande voeten, als een vast bevel.
De eeuwigheid gedreven in de knel
van nu of nooit, zonder ons te verteren.

Omdat ik u in feite pas ontdek
wanneer het bovenstaande zich voltrekt,
moet het een toeval blijven alles samen,
(Ik liep hier toch. De rest is ja en amen.)
dat ik u in de massa niet direct
verslijten ging voor een wildvreemde dame,
die verder wandelt en geen spier vertrekt.