Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 497]

[983] Aanstalte^(aant.)

Buiten valt zijdeachtig licht naar binnen.
Een ding is met u gaande in de nacht.
't Kan zijn een rompbeweging, bij het zacht
u op een aangelegenheid bezinnen,

welker tenuitvoerlegging wil beginnen;
een speldeknop die in het donker wacht
tussen het stiltestof, om tijd te winnen,
of ik bereids hetzelfde overdacht.

De kruinen van de bomen waaien mild.
Een zee gaat door me heen van zekerheid.
De vensters krijgen ogen in het grijze.

Te zijn begoocheld maakt geen onderscheid
met wat ik vroeger ook niet kon bewijzen.
Voormorgen staat in voornemen gehuld.