Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 485]

[966A] Nebo^(aant.)

Verstillen met de avondauto's, ver
naar andre dorpen en de kamer leeg
van lichaam voelen worden, elke keer
dieper betrokken bij wat na u zweeg,

sinds gij de ruimte tot uw woning kreeg,
die ik moet vullen om u telkens weer
te ondervinden in de oude sfeer.
Ik breng u bijna woordeloos te weeg.

Naarmate mijn gedachten u bereiken,
raken de nachten uit hun hechte voegen
en komt een ijlte in mijn ogen staan.

Verbouwereerd zie ik de sterren prijken
boven een land, overbekend van vroeger
en wil zonder verwijl naar binnen gaan.