Gedichten. Deel 1. Teksten

[947A] Stenose^(aant.)

Er komen lege stukken in mij staan,
waarover ik niets meer te zeggen heb;
alsof ik langzaam plaatselijk verlep
en in m'n eigen bijzijn moet vergaan.

Verbindingsbuizen sluiten met een klep,
die aan de buitenkant werd dichtgedaan.
Waar ik het licht niet langer onderschep
breken de dagen nog bij toeval aan.

Vooral bij het betreden of verlaten
der kamers, op de trap, in het portaal
trekt een gevoel van anonimiteit
naar het bewustzijn en ik sta een tijd
in tussendeuren voor geheime gaten.
Momentenlang is er geen overhaal.