Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 462]

[934] Aurora^(aant.)

Het land gaat liggen in het blauw vandaag.
Op u na is de morgen zonder dood.
En met u zou hij even wijd en groot
gekomen zijn over de rozenhaag.

Daarom zijt gij aanwezig in de waag,
waarmee de nieuwe dag zich weer ontsloot
aan het verlorene en blijven rood
de rozen en de velden blauw omlaag.

De verte wemelt van uw mooglijkheid.
Met kleine grijze vonken door elkander
sluit u de ruimte aldoor in en uit.

Er kan daarbij niets anders wezen dan er
overal gaande is. Het licht verblindt
u nog te veel alvorens ik u vind.