Gedichten. Deel 1. Teksten

[864] Histologie^(aant.)

Ik hoor zingen in de wonderen daarbuiten.
Aangedaan bij het middelrif begint
mijn organisme er op aan te sluiten,
waardoor het vlees vibratie ondervindt.

De lymphe-vaten stuwen wit en blind
haar dunne bloedwei naar de roze tuiten,
die met een vliesje op de wereld stuiten,
dat mijn gebeente met het al verbindt.

O vertebraten die het antwoord geven
op schal van holten tussen stof en geest,
interstellaire ruimte die u draagt
tot voor de openingen van mijn leven,
zoals het eenmaal werklijk is geweest:
een mond waaraan een mond vervulling vraagt.