Gedichten. Deel 1. Teksten

[853] (Ballade van de winkelbediende)
II^(aant.)

‘Je moet hem niet verknoeien’, zei mijn vrouw.
‘Winkelbediende is te veel gezegd.
Laat staan De Gruyter. Die kan bij 't gerecht
een klacht indienen wegens kwade trouw.’

Van de weeromstuit wees ik op zijn vrouw,
radeloos zoekend of hij nog terecht
zou kunnen komen. Men heeft al gedregd
en heel de luchtbescherming kwam in touw.

‘Dan wil ik’, zei ze, ‘dat hij wordt gevonden;
dat je hem langzaam brengt waar hij behoort,
voorzichtig en slaapwandelend en wel.

Wanneer zijn vrouw dan terug is zal ze snel
de wekker zetten en vanaf die stonde
gaat weer het oude lieve leven voort.’