Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 383]

[803] Spellbound^(aant.)

Gij breekt tesamen als beschuit.
Van buitenom tot binnenin
storten de ruimten op u in
en leveren u uit.

Gij zijt overal buit
nu einde en begin
stuivertjewisselen
hetgeen u buitensluit.

Het is een vast gebod:
gij moet hem eeuwig zijn.
Het spel wordt voortgezet.
De deuren gaan op slot.

Kinderen in hun bed
dromen het zonder pijn,
dromen het zonder slot.

O wij, die schuldig zijn.
O kleine zoon van God.