Gedichten. Deel 1. Teksten

[796] Ban^(aant.)

Wanneer ik met u samenzat vergingen
alle omstandigheden die zich aan
mij in het leven hadden voorgedaan,
omdat zij niet naar binnen konden dringen.

De raamgordijnen met ivoren ringen
schoven vanboven op het hout tesaam,
zodat er zware plooien kwamen staan
tussen ons en de overige dingen.

Lamp van geluk, wat is uw cirkel sterk.
Getrokken binnen ieder tafelvlak
waarvoor ik zit, houdt gij me in de ban

van het verleden, zonder dat ik merk
dat draad voor draad van de verbinding brak
en niemand in die kamer komen kan.