Gedichten. Deel 1. Teksten

[766] Democraat^(aant.)

In deze kamer ben ik eindlijk thuis.
Ik zal geen vers meer schrijven dat mijn leven
uiteen moet rukken om te zijn geschreven.
Ben ik een dichter, dan is 't per abuis.

Ik lees het nieuwe boek. De kachel suist.
Geertruida staat een overhemd te strijken.
Ik hoef maar van de bladzij op te kijken
om te beseffen welk geluk hier huist.

Zoo zal het door de jaren blijven duren.
We krijgen straks een kind en mijn pensioen
zal voor onze ouwe dag het zijne doen.

We hoeven niet voortijdig te verzuren.
Ook leven wij in vrede met de buren.
De eene heet Van Brakel, de ander Griffioen.