Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 329]

[704] Damascus^(aant.)

Er is geen baan voor uw beweging.
Nadat de ruimte bij u binnensloeg
naar alle hoeken en u ver genoeg
inkrimpen kon, dat geen omgeving,

waarin gij om uzelve heenging,
nog overbleef, geen opening of voeg,
die u misschien een meter overdroeg,
ligt gij gesteenigd in versteening.

Ik stond er bij in de realiteit,
uw mantel toegevouwen op mijn arm.
Maar later op den weg sloeg God alarm:

‘Ga naar Damascus. Daar wordt u gezegd
wat ge moet doen. Ga naar Damascus. Recht’.
Nu wacht ik op het woord dat u bevrijdt.