Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 271]

[582] Rok^(aant.)

Zij nam zich aan haar lichaam voor
te ondervinden wat haar kleed
reeds eerder hunk'rend wedervoer
met leliewind en lieflijkheid.
De rok om het middel gesmeed,
het milde loopen van de beenen,
het sterke staan der dunne schenen
in kuische saamgeslotenheid,
hebben haar langzaam voorbereid.
Zij heeft de spangen afgelegd,
de elastieken kousenbanden,
een zoete knel, die zich ontspande
in dijen, heup en rug;
ik ben de bruid, heeft ze gezegd;
ik ben gereed. Dit is mijn huid.